Książka to szczególna, Autor żywi bowiem przekonanie, iż podstawowy rys współczesnej cywilizacji stanowi odchodzenie od realnej rzeczywistości i pogrążanie się w fałszywym (skutek pomyłki) czy wirtualnym (celowo produkowanym nienaturalnym) świecie.
Choć tendencja taka była już zidentyfikowana już u początków cywilizacji europejskiej, to jednak w dziejach przebierała różne postaci, mniejszej lub obszerniejszej kumulacji, wpływając na bieg wydarzeń. U początków myśli cywilizacyjnej filozofowie poszukiwali i wskazywali na jej racjonalne i realistyczne podstawy, identyfikowali absurdy i nieciągłości w racjonalnym poznawaniu świata osób i rzeczy, próbowali wychodzić z rozwiązań błędnych i wypracować właściwe.
Autor w swych rozważaniach zwraca się do historycznych podstaw i źródeł filozofii w tym celu, by przechować to, co potwierdziło swą wartość w biegu dziejów, kontynuować tradycję poszukiwania i pogłębiania prawdy o świecie lepsze jej zrozumienie.
Autor przywołuje w szczególności dwóch największych filozofów starożytności - Platona i Arystotelesa, którzy wskazali podstawy filozofii i racjonalnego poznawania rzeczywistości - by dać komentarz do zjawisk społecznych z przełomu XX i XXI w.
Książka składa się z czterech części. W części pierwszej pt.,,Rzeczywistość czy fikcja$501" Autor podjął problem mediów i medioholizmu jako czynnika dominującego w życiu całych społeczności, odrywającego je od prawdy i od pogłębionego rozumienia realnego świata osób i rzeczy, co przeradza się w wady moralnego działania człowieka.
Autor wskazuje tu na niezbywalną rolę prawdy jako gwarantującej realizm poznawczy w ujmowaniu najważniejszych obszarów rzeczywistości, jako umożliwiającej i zabezpieczającej postawę wierności rzeczywistości.