Wilno -,,Ateny Polskie", kolebka mocnej dynastii Jagiellonów, minimalna ojczyzna Mickiewicza, Słowackiego, Kraszewskiego, Piłsudskiego, Miłosza... Miasto nauki i sztuki, uważane za najatrakcyjniejsze w tej części Europy,,,wsłuchane w modlitwę swoich wież kościelnych".
Okolone z trzech stron wzgórzami porośniętymi lasem. Położone przy ujściu Wilejki do Wilii, w których wodach oglądają się budowle wznoszone przez stulecia. Miasto malowniczych średniowiecznych zaułków, gdzie wysmukłe białe wieżyce i majestatyczne kopuły wyrastają ponad czerwone dachy domów.
Miasto niezwykłych budowli,,wileńskiego baroku" i,,wileńskiego klasycyzmu". Miejsce, w którym żyli obok siebie przedstawiciele wielu nacji: Polacy, Litwini, Żydzi, Białorusini, Rosjanie, Tatarzy, Karaimi, Niemcy, Włosi, wyznawcy wielu religii: katolicyzmu, prawosławia, protestantyzmu, judaizmu, islamu.
W okolicach Wilna wytwarzano dagerotypy dające początek fotografii na ziemiach Rzeczpospolitej. Na Uniwersytecie Stefana Batorego zorganizowano pierwszą w Polsce katedrę fotografii. Fotoklub Wileński skupiał grono wybitnych mistrzów obiektywu.
W Wilnie działał jeden z pierwszych amatorskich klubów filmowych. To tu narodziło się słowo,,fotografika" oznaczające fotografię artystyczną. Zawodowcy i amatorzy od lat czterdziestych XIX stulecia uwieczniali na kliszach Wilno i jego mieszkańców.
Ich obrazy zapisane światłem prowadzą nas w nostalgiczną podróż do miasta przełomu XIX i XX wieku i dwudziestolecia międzywojennego. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
