Książka udowadnia tę tezę, analizując szczególny aspekt materialności dzieł litewskiego poety Maironisa: zasobność zapisów tego nazwiska na kartach tytułowych książek artysty czy w nagłówkach jego wierszy.
Przy okazji powstał opis najmocniej standardowych cech ówczesnej litewskiej kultury literackiej. Podkreślając osobliwości tej bliskiej nam czasowo i kontekstowo formacji kulturowej, książka staje się polemiką z syntetyzującymi ambicjami koncepcji world literature Franca Morettiego.