Zapiski starca to ważne źródło do historii dziewiętnastowiecznej Polski, polsko-rosyjskich stosunków, historii Syberii i dziejów miast: Witebska, Smoleńska, Moskwy i Jenisejska. Dotychczas wspomnienia Maksymiliana Marksa [1816-1893] były badane i publikowane jedynie fragmentarycznie poprzez badaczy zajmujących się lokalną historią.
Godny podkreślenia jest kolorowy język autora, pełen ironii i pasji literackiej. Był to z pewnością nie tylko erudyta, który odebrał precyzyjne wykształcenie,w dodatku genialny obserwator i gawędziarz.
Marks to przykład Polaka, który doskonale się odnalazł w warunkach Cesarstwa Rosyjskiego. Polskie pochodzenie nie przeszkadzało mu w nauczycielskiej karierze w Smoleńsku i Moskwie. Nawet na zesłaniu potrafił realizować się jako meteorolog, którego działalność została dostrzeżona poprzez naukowców na całym świecie.
bez wątpienia jego perspektywa jest inna aniżeli większości zesłańców. We wspomnieniach opowiadał o swoim życiu na tle wydarzeń historycznych, ornamentując je licznymi dygresjami, opowiadaniami i lokalnymi ciekawostkami (...).
