Procesy przeciw pornografii literackiej, a później na dodatek filmowej i artystycznej, które rozpoczęły się od sławnej sprawy Pani Bovary i trwały przez prawie cały wiek XX, dotykają problemu prawnych, formalnych i gatunkowych wyznaczników pornografii. Czy dzieła pornograficzne mają jakąś wspólną cechę? Pomimo rozlicznych problemów definicyjnych można wyróżnić jedną – pornografia nie jest i nie była nigdy formą seksualności spotykaną w naturze. Innymi słowy – pornografia jest dziedziną kultury. Dlatego celem tej książki jest potraktowanie pornografii jako kategorii kulturowej, przyjrzenie się jej z dystansu, ograniczenie obiegowej oczywistości, zanalizowanie teoretycznego i poręcznego kontekstu, a także naszkicowanie lecz w uproszczony sposób jej historii. Użytecznym celem jest zaś zaproponowanie metodologicznej podstawy porn studies i pokazanie, jak w krytyczny sposób czytać pornografię literacką.
To nieprzeciętna praca, bogata w wiedzę, frapująca interpretacyjnie. Zamysł autorki polega na ujęciu pornografii nie jako wstydliwych marginesów kultury, ale jako moralnego i estetycznego wyzwania idącego z marginesów ku centrum. Przemysław Czapliński
Pracę Ewy Stusińskiej uważam za pionierskie i oryginalne opracowanie zagadnienia niełatwego, dotąd tak rzetelnie i twórczo niepodejmowanego na naszym gruncie. Krzysztof Kłosiński
bezpłatny fragment:
