W kulturze współczesnej, w kulturze później postępowości, jesteśmy świadkami i uczestnikami przełomu w obszarze pamięci społecznej. I tak, wciąż mamy do czynienia z upamiętnieniami charakterystycznymi dla przednowoczesności i nowoczesności, czego wyrazem jest ciągłe użytkowanie symboliki religijnej jako nośnika pamięci, wznoszenie pomników czy odtwarzanie rytuałów obchodów rocznicowych.
Coraz częściej jednak pamięć społeczna wyraża się w wielu nowych formach, stymulowanych nowymi technikami komunikacji, archiwizacji itp., lecz też w działaniach wskazujących na nowe sposoby przeżywania przeszłości, oparte na zniewalającym (estetycznym) i emocjonalnym zaangażowaniu w performans, odtwarzającym to co było.
posiadając na uwadze ciągłości i zmiany widoczne w obszarze pamięci społecznej, autorzy niniejszej monografii podjęli się dyskusji wokół starych i nowych form manifestacji pamięci. Czytelnik wyszuka tu jednocześnie teksty teoretyczne, jak i szczegółowe studia przypadku.
Publikacja ukazuje całe spektrum starych i nowych form upamiętniania: od pomników, poprzez muzea i rytuały upamiętniające, po rekonstrukcje historyczne. Na dodatek czyni to, odwołując się do upamiętnień najróżniejszych wydarzeń historycznych, Holocaustu, zbrodni katyńskiej, rzezi wołyńskiej, Powstania Warszawskiego i rzezi Woli czy Bitwy Warszawskiej 1920 roku.
W tomie publikują: Kamila Baraniecka-Olszewska, Kamilla Biskupska, Zuzanna Bogumił, Małgorzata Głowacka-Grajper, Joanna Gubała-Czyżewska, Aleksandra Jarosz, Marta Karkowska, Zuzanna Maciejczak, Krzysztof Malicki, Barbara Markowska, Karolina Obrębska, Ewa Szczecińska-Musielak, Łukasz Skoczylas, Andrzej Szpociński.
