Wraz ze zbiorem "Portret z wilczą jagodą" czytelnicy dostają przegląd poszukiwań artystycznych Krystyny Wrońskiej - od debiutu po wiersze najnowsze. Tematy i poetyki oraz punkty widzenia i tonacje emocjonalne ulegały zmianie.
"Dla podkreślenia spójności zapisanych poetyckich epizodów swe wypowiedzi autorka układa w cykle (...). Odczytujemy zatem sekwencje wierszy modlitewnych, medytacyjnych, miłosnych, elegijnych, żałobnych.
wyróżnić należy okolicznościowe pacierze odmawiane przez różnorodne postaci, lirykę żalu w osobistym z Umarłą czy kolędy i pastorałki osadzone w polskich lokalnych realiach, zabarwione scenami rodzajowymi, zaludnione ludowymi bohaterami, stylizowane na teksty folklorystyczne (...).
najróżniejsze gatunki i warianty doświadczenia konsoliduje wrażliwość na naturę, opisywaną z żarliwością oraz duchowym zaangażowaniem". Z posłowia Wojciecha Ligęzy Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
