W tym zbiorze wierszy Zofii Zarębianki, siódmym z kolei, poprzedzonym poprzez tomik Tylko na chwilę (2012), od razu zauważamy przedłużenie linii tematycznych, a także konsekwencję w zakresie wyborów i realizacji artystycznych. Na plan pierwszy wybijają się rozważania eschatologiczne? o finalnych przeznaczeniach, śmierci przeżytej świadomie, obdarzonej religijnymi i egzystencjalnymi sensami, o rzeczach aktualnych skierowanych ku przyszłości, kiedy nastąpi przekroczenie granicy życia, o wyobrażeniach kresu, niepokojach i lękach związanych ze spotkaniem z tym, co enigmatyczne, zakryte, niewyobrażalne. Poetka układa cykl wierszy dośmiertnych, jak rozumiem ten neologizm, wychylonych ku granicznemu doświadczeniu, jasno rozumiejących byt dla- i ku śmierci, uwikłanych w czas płynący, który niesie zagrożenie, złożonych z przeczuć i wizji niepojętych przestrzeni? nie z tego świata, skrajnie więc obcych.
W eschatologii prywatnej odsłaniają się, choć nie do końca, kluczowe fragmenty autobiografii, ślady traumy spowodowanej poprzez chorobę. Rozmowa z sobą raz po raz podnosi się ku innemu wymiarowi, przeradza się w poszukiwanie transcendentnych uwarunkowań jednostkowego dramatu.
/ z posłowia Wojciecha Ligęzy
W eschatologii prywatnej odsłaniają się, choć nie do końca, kluczowe fragmenty autobiografii, ślady traumy spowodowanej poprzez chorobę. Rozmowa z sobą raz po raz podnosi się ku innemu wymiarowi, przeradza się w poszukiwanie transcendentnych uwarunkowań jednostkowego dramatu.
/ z posłowia Wojciecha Ligęzy
Tytuł Wiersze dośmiertne Autor Zofia Zarębianka Wydawnictwo Stowarzyszenie Pisarzy Polskich EAN 9788394687403 ISBN 9788394687403 Kategoria Literatura, Poezja, dramat liczba stron 71 Format 210x150 mm Rok wydania 2017 Oprawa broszurowa
