Szkice antropofizyczne [Prokopiuk Jerzy],338KS (2036040)

Antropozofia, czyli mądrość o człowieku Antropozofia jest z zasady metodą poznania świata duchowego, chrześcijańską szkołą inicjacyjną - systemem ćwiczeń i medytacji, posiadających na celu przemianę człowieka.

Jest również światopoglądem, będącym teoretycznym zapisem rezultatów tego poznania. Jest wreszcie propozycją budowy alternatywnej cywilizacji i kultury, ezoteryki, religii, sztuki, życia społecznego, politycznego i ekonomicznego, medycyny i techniki.

Została zapoczątkowana poprzez austriackiego filozofa, wizjonera i gnostyka Rudolfa Steinera. Twórczość Rudolfa Steinera w Polsce W Polsce jego myśli i dzieła przetłumaczył Jerzy Prokopiuk - gnostyk-antropozof, badacz myśli ezoterycznej, religijnej, filozoficznej i psychologicznej.

Autor wielu książek. W tym zbiorze esejów demonstrujących antropozofię od jej korzeni filozoficznych przez metody inicjacyjne po pewne formy realizacji jej idei w życiu religijnym, kulturalnym i społecznym.

Poznaj ćwiczenia i medytacje, które są drogą do wolności Antropozofia Rudolfa Steinera jest metodą poszerzenia świadomości. Ma źródła w okultyzmie i ezoteryce. Mieści komponenty gnostycyzmu i różokrzyżostwa.

Akceptuje astrologię i reinkarnację, z tą jednak różnicą, iż Steiner uważał, iż astrologię należałoby przekształcić w astrozofię, i że ludzie reinkarnują się wyłącznie w ramach gatunku ludzkiego, nie zaś, jak w religiach wschodnich, w ramach wszystkich istot żywych.

Antropozofia uważa Chrystusa za bóstwo słoneczne, gdyż tuż przed 25 grudnia ma co roku miejsce przesilenie zimowe, toteż w wielu religiach ten dzień był dniem narodzin bóstw słonecznych. Według Steinera, człowiek może prowadzić tego rodzaju badania, rozwinąwszy w sobie zdolność jasnowidzenia.

Fundamentalnym dziełem antropozofii jest Wiedza tajemna w zarysie, opisująca przyszłe losy Ziemi i ludzkości. Dowiesz się, jak dopasować życie duchowe z ziemskim W antropozofii nad wyraz ważna jest zasada,,łączenia Nieba z Ziemią" (przemiany duchowej Człowieka i Natury), jak i antropozoficzna historiozofia, według której w procesie rozwoju człowieka pierwszą fazą była faza ścisłego związku człowieka ze światem duchowym (dominacja Bóstwa nad człowiekiem), w fazie drugiej rozpoczął się proces emancypacji człowieka (rozwój filozofii i nauki z techniką), w której stał się względnie niezależnym podmiotem, w fazie trzeciej zaś, która zaczęła się w naszych czasach, zadaniem człowieka jest poznawczy powrót do świata duchowego - bezpośredniego kontaktu z Bogami - z zachowaniem podmiotowości i wolności (człowiek jako współpracownik Bóstwa).