Celem monografii jest zwrócenie uwagi na aspekty translatologiczne dotyczące czeskiej i polskiej terminologii w przekładach biblijnych, z reguły z zakresu kategorii pojęciowej ptactwa (wróbla).
Opisane zostaną dwie wyraźne kwestie translatologiczne, polegające na tym: „czy", a na ogół „jak" tłumacz zmienia, modyfikuje, adaptuje albo wzbogaca język przekładu. Konfrontatywno-porównawcza analiza, koncentrująca się w przeważającej części wokół ornitofauny, pozwoli ustalić, w jaki sposób tłumacz lub zespół tłumaczy tekstów "Pisma Świętego" różnorodnie stosują szeroką gamę awifaunistycznej terminologii w badanych poprzez autora 24 wersetach biblijnych, zarówno w "Starym", jak i "Nowym Testamencie".