Książka jest zbiorem studiów, szkiców i esejów autora z ostatnich lat, które jednoczy pewna wspólna przestrzeń problemowa, mianowicie najszerzej rozumiana filozofia kultury. To najszersze rozumienie filozofii kultury jest tu wprawdzie na tyle płynne i na tyle „nieortodoksyjne", że przestrzeń tę nazwano skromnie „filozofią kultury i okolicami", zaś tymi okolicami byłyby: filozofa społeczna, filozofia polityki, filozofia historii, estetyka i krytyka literacka.
Pierwsza część książki wydaje się najwłaściwiej przynależeć do nawet rygorystycznie rozumianej filozofii kultury i dotyczy pewnego jej fragmentu, określanego jako „filozofia turystyki". Opatrzono tę poddyscyplinę cudzysłowem w związku z jej jednak nieustabilizowaną pozycją w przestrzeni refleksji filozoficznej, jednakże doświadczenia badawcze autora pozwalają mu właściwie zdjąć z niej ów nawias i widzieć w niej twórcze penetrowanie pogranicza filozofii i takich dyscyplin jak antropologia kultury, antropologia historyczna, filozofująca refleksja nad społeczeństwem.
A dodatkowo w zupełnym centrum staje tu kwestia innego i inności. A ponieważ kwestia ta była wyraźną inspiracją także innych studiów filozoficznych autora, to uznał on za realne i prawidłowe dołączyć je do „turystycznego" zrębu głównego tej książki.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
