Książka prof. Stanisława Kowalika jest popularnonaukowym esejem na temat globalizacyjnego ładu społecznego, osiągnięć i sukcesów modernizacji a równocześnie krytyką nieludzkich aspektów neoliberalnego ładu społecznego, jaki zapanował w Polsce.
Autor dokonuje analizy zjawiska globalizacji z perspektywy jednostki, formułuje sporo oryginalnych diagnoz, a także demonstruje postulaty i propozycje interwencji psychologicznej, które mogłyby ułatwić życie tym, którzy w nowej rzeczywistości nie potrafią się odnaleźć.
Diagnoza niedostatków w neoliberalnym ładzie społecznym i poszukiwanie prawidłowych rozwiązań do jego udoskonalenia tworzą oś narracyjną książki. Autor potraktował badania nad globalizacją jako wariant testu, który miał przynieść odpowiedzi na pytania, jaka jest wartość konceptualna propozycji współczesnej psychologii, czy postawienie przed nią nowych problemów może doprowadzić do ich rozwiązania przy pomocy konwencjonalnych pojęć i teorii psychologicznych, czy raczej należy poszukiwać nowych możliwości badania psychologicznych mechanizmów regulujących przebieg ludzkiego życia.
Odpowiedzi udziela sobie każdy czytelnik po przeczytaniu książki. Stanisław Kowalik odwołuje się także do dokonań i osiągnięć najróżniejszych szkół i trendów w polskiej tradycji psychologicznej sprzed 1989 roku konstatując jednocześnie ze smutkiem,obecnie wywiera ona coraz mniejszy wpływ na społeczność psychologów i współczesny wizerunek tej nauki w Polsce.
