Nowy, ciekawy głos literatury polskiej młodego pokolenia! piękna, przenikliwa, pełna słodko-gorzkiej nostalgii. „Dzieci" Jacka Paśnika historia o dorastaniu na sennych przedmieściach u progu XXI wieku, o codzienności pośród wszędobylskiego plastiku i nachalnych reklam, w miejscu, które od każdego wymaga bycia kimś i odrzuca innych, atypowych.
Debiutancka powieść Jacka Paśnika opowiada o tym, co z dzieciństwa zostaje, a co wraz z jego końcem umyka, o pierwszych próbach świadomych relacji z przeszłością i jej wpływie na teraźniejszość. To powrót do najmłodszych lat dzisiejszych dwudziesto kilku-, trzydziestolatków – do czasów rozwijającego się kapitalizmu i powszechniejącego dobrobytu – z komputerami o szarych monitorach, wszechwiedzącym Internetem, supermarketami i wagarami w multipleksach.
Refren najsłynniejszej piosenki o dzieciach brzmi „wszyscy mamy źle w głowach, że żyjemy". Czytając „Dzieci" Jacka Paśnika, można ją sobie nucić, bo przypomina nam swoją klarowną, a równocześnie niepokojącą prozą, iż nie ma nic bardziej psychodelicznego niż nasza rzeczywistość.
– Olga Drenda
