Z części teoretycznej pracy omówiono historię użytkowania wapna i atrybuty wapna otrzymywanego metodami klasycznymi i wapna dyspergowanego. W następnych rozdziałach przedstawiono wyniki badań własnych nad technologią: wapna dyspergowanego, farb wapiennych oraz zapraw niemodyfikowanych i modyfikowanych z tym spoiwem.
W końcowych rozdziałach omówiono przydatność wapna marki Lhoist do otrzymywania wapna dyspergowanego, jak też podsumowano wyniki wszystkich przeprowadzonych badań.Stwierdzono,cechy farb wapiennych i zapraw zależą od jakości wapna, dodatków modyfikujących, warunków sezonowania, a także ich składu.
Potwierdzono, że wapno dyspergowane jest wyraźnie lepszym spoiwem niżeli wapno zwykłe – farby i zaprawy je zawierające mają lepsze właściwości mechaniczne i fizyczne.Otrzymywanie wapna dyspergowanego jest niezmiernie proste.
starczy wsypać wapno hydratyzowane do wody zawierającej substancje dyspergującą i stabilizującą, aby po wymieszaniu w ciągu kilkunastu minut otrzymać wapno dyspergowane w lepszych właściwościach niż wapno dołowane przez kilkanaście lat.ponadto stwierdzono, że o właściwościach farb i zapraw decyduje nie tylko jakość wapna, lecz także warunki ich sezonowania.
wytrzymałość zapraw wapiennych z wapnem dyspergowanym jest kilkakrotnie pokaźniejsza, przy odpowiednim ich sezonowaniu, od wytrzymałości zapraw standardowych określonych przez Polskie Normy.
