Tematyka nadużycia uprawnień procesowych przez prokuratora i sędziego rzadko jest poruszana i omawiana. W pracy przedstawiono zachowania realizowane w ramach formalnie dopuszczalnych działań podmiotu uprawnionego do dokonania ważnej czynności procesowej, która nieraz prowadzi do nadmiernej swobody działania organów procesowych, niełatwej do uchwycenia i do oceny dla uczestnika progresywnania karnego. Jest to więc w pewnym sensie książka o nadużyciu władzy. Obejmuje te jego aspekty, które są związane z rozmiarem sprawiedliwości w sprawach karnych. Nadużywanie uprawnień procesowych poprzez prokuratora i sędziego to swoistego typu tabu. O zjawisku tym wprawdzie wiadomo powszechnie, co potwierdzić może każdy praktyk – sędzia, obrońca, prokurator, pełnomocnik. Znają je także pozostali uczestnicy nowoczesnania, a zwłaszcza strony. Jednak nie mówi się o nim zbyt głośno ani zbyt sporo. Tylko sporadycznie wskazuje się na nie w orzeczeniach. Nieczęsto nadużycia takie piętnuje się publicznie. Jest to zaskakujące, zwłaszcza gdy zaczynamy uświadamiać sobie ich skalę i znaczenie.
Publikacja zainteresuje prawników praktyków: adwokatów, radców prawnych, sędziów i prokuratorów i inne osoby będące uczestnikami nowoczesnania.
