Chcemy spojrzeć na naturalizm prawniczy z nieco innej niż czyniono to do tej pory, szerszej, interdyscyplinarnej perspektywy, uwzględniając obok filozoficznoprawnego także filozoficzny, etyczny, bioetyczny, metodologiczny, logiczny, psychologiczny i ekonomiczny punkt widzenia.
Opracowanie niniejsze wraz z wydawanym jednocześnie tomem Naturalizm prawniczy. Stanowiska powstało w ramach grantu badawczego poświęconego zagadnieniu naturalizacji prawa. Obydwa tomy stanowią pewną komplementarną całość mającą dać wyobrażenie jednocześnie o dawniejszych, uznawanych nierzadko za paradygmatyczne, koncepcjach naturalizmu filozoficznego i prawniczego, jak i o współczesnych wykorzystaniach modeli naturalistycznych w prawie.
Celem tego opracowania jest bowiem porównanie rozmaitych ujęć i definicji naturalizmu. Chodzi nam zwłaszcza o poszukanie takich znaczeń i interpretacji, które mogłyby być ponadto praktyczne do budowy modeli dających się użyć w nauce i praktyce prawniczej.
Dlaczego zajęliśmy się akurat naturalizmem prawniczym$128 Przecież czas, w którym pokaźną rolę w debacie prawniczej odgrywały naturalistyczne lub, jak kto woli, realistyczne filozofie prawa, już przeminął.
Jakkolwiek wątki naturalistyczne są wciąż obecne we współczesnej refleksji filozoficznoprawnej, to jednak moda na naturalizm skończyła się mniej więcej w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku. Niemniej jesteśmy głęboko przekonani, że alternatywa naturalistyczna wciąż jest ważna dla współczesnej nauki prawa i praktyki prawniczej.
Naturalizm prawniczy jest nie tylko znaczną alternatywą dla wszelkich antynaturalistycznych filozofii prawa, ale może także umożliwić rzeczywiste otwarcie prawoznawstwa na badania prowadzone na terenie współczesnej filozofii, psychologii, neuroscience i ekonomii.
Otwarcie takie jest zresztą warunkiem potrzebnym dalszego rozwoju nauki prawa i praktyki prawniczej.
