W monografii dokonano analizy relacji zachodzących między prawem do ochrony danych osobowych a prawem dostępu do danych publicznej, a także prawem do ponownego użytkowania danych sektora publicznego jako informacyjnymi prawami jednostki. Wpływają one nad wyraz na status informacyjny człowieka, tworząc wspólny obszar uprawnień zapewniających zabezpieczenie jego interesów w przeróżnych kontekstach funkcjonowania – począwszy od sfery najszczególniej osobistej, przez udział w życiu społecznym i politycznym, aż po korzystanie z zasobów informacyjnych w celach gospodarczych, naukowych, kulturalnych.
Publikacja stanowi pierwsze kompleksowe opracowanie dotyczące trzech sfer uprawnień informacyjnych i ich wzajemnych powiązań. Uwzględnia atrybuty, genezę i kontekst regulacyjny każdego z analizowanych praw i wyraźnych w praktyce obszarów współstosowania przepisów z zakresu ochrony informacji osobowych, dostępu do informacji publicznej oraz ponownego stosowania informacji sektora publicznego.
Autorka podjęła próbę zdefiniowania relacji i oddziaływań zachodzących między trzema prawami informacyjnymi w sposób i w zakresie zezwalających na uchwycenie nie tylko istniejących między nimi napięć czy konfliktów, lecz także tych obszarów, w których istotnie dostrzegalna jest ich komplementarność, a zarazem konieczność współrealizacji wielu obowiązków i procedur przewidzianych w przepisach RODO (ogólnego rozporządzenia o ochronie informacji osobowych), ustawy o dostępie do danych publicznej i ustawy o otwartych danych i ponownym stosowaniu informacji sektora publicznego.
Publikacja przeznaczona jest zarówno dla naukowców, jak i praktyków prawa, w tym sędziów, radców prawnych i adwokatów. Zainteresuje także inspektorów ochrony informacji, osoby odpowiedzialne za realizację dostępu do danych publicznej, pełnomocników do spraw otwartości i inne osoby zaangażowane w otwieranie danych i zapewnienie ponownego używania danych sektora publicznego.