Któż z Was nie pamięta popularnej książki "z pajacykiem", czyli Programu psychostumulacji dzieci w wieku przedszkolnym z deficytami i zaburzeniami rozwoju? Dla wielu terapeutów, specjalistów i nauczycieli był to drogowskaz, z którego korzystaliśmy w swojej pracy. Nakład książki był wielokrotnie wyczerpywany i wznawiany z uwagi na ogromne zainteresowanie. Dziś Autorki tego znanego podręcznika zapraszają do nowej publikacji, która ukazała się nakładem Oficyny Wydawniczej "Impuls" pt. Wybrane narzędzia do programu psychostymulacji dzieci w wieku przedszkolnym z deficytami i zaburzeniami rozwoju.
nienaruszalną częścią pracy terapeutycznej jest postawienie diagnozy, która stanowi bazę danych o tym, co dziecko lubi robić, jakie czynności dają mu radość, co potrafi, a co może sprawiać mu trudność. Skupienie się w działalności diagnostycznej na punktach pozytywnych dziecka pozwoli ukierunkować skuteczną pracę nauczyciela.
Diagnozowanie umiejętności i możliwości dziecka powinno odbywać się głównie przez zabawę. Zabawa jest przyjemnością, która pomaga mu radzić sobie ze wszystkimi nieprzystępnymi emocjami. Podczas zabawy dziecko uczy się twórczo przezwyciężać różne przeszkody. Zabawa jest jednocześnie naturalnym sposobem nawiązywania kontaktu równocześnie między dziećmi, jak i pomiędzy dzieckiem a dorosłym.
Według Lisy Miller, Deborah Steiner oraz Susan Reid (1996, s. 170 )
[…] umiejętność bawienia się wywiera wyjątkowo spory wpływ na przyszły rozwój dziecka. A ten, kto w dzieciństwie, nakłaniany […] może bawić się luźno i na różne sposoby, wytwarza sobie podwaliny pod przyszłe twórcze pokonywanie przeszkód, a choćby czerpanie z tych wyzwań życiowych przyjemności.
Dzięki przeróżnym formom i rodzajom zabaw mamy szansę zbliżenia się do dziecka, stworzenia mu poczucia bezpieczeństwa, pozyskania jego zaufania i dostrzeżenia jego tzw. Punktów pozytywnych. Możemy jeszcze poznać najskrytsze tajniki dziecięcej psychiki – ukryte lęki, trudności, budzące się zdolności, zainteresowania, bazę wszystkich jego możliwości.
najlepszym inicjatorem zabaw jest samo dziecko. To ono wie, czym i w jaki sposób chce się bawić. Rolą nauczyciela terapeuty, jako bacznego obserwatora i zarazem współuczestnika czynności, jest takie pokierowanie zabawą, aby dziecko czerpało z niej przyjemność, a nauczyciel wiedzę diagnostyczną.
Uzupełnieniem prowadzonej poprzez nauczyciela terapeutę diagnozy mogą być diagnostyczne karty pracy. Narzędzie to musi być przypasowane do aktualnych możliwości i umiejętności dziecka.
W niniejszej książce ukazujemy przykładowe zabawy i karty pracy do zastosowania w procesie diagnozowania. Opracowane poprzez autorki propozycje mogą być zastosowane w rozmaitych sytuacjach, w zależności od inwencji nauczyciela terapeuty.
Sprzedaż „Kart pracy" w formie publikacji cyfrowej (lub płyty CD/DVD) będzie prowadzona poprzez stronę wydawnictwa: lmpuls od grudnia 2017 roku
