Tematem monografii jest fundamentalna kwestia regulacji prawnych dotyczących własności nieruchomości w bezprecedensowych dla części ziem polskich pierwszych trzech dekadach XIX wieku. Wprowadzenie na terenie Księstwa Warszawskiego Kodeksu Napoleona było w dziedzinie prawa cywilnego zmianą rewolucyjną zastępującą dużo instytucji dawnego polskiego prawa prywatnego, opartego w znaczącej swej części na normach zwyczajowych, i nadal tkwiące w feudalizmie prawa pruskie i austriackie.
Co więcej, prawo to zostało narzucone wbrew woli ówczesnych elit politycznych i prawniczych. [?]Monografia ma charakter plastikowy i analityczny jednocześnie. W głównej mierze autor zebrał w praktyce całość dotychczasowych cząstkowych wydawnictw źródłowych i opracowań związanych z tematem, a dodatkowo dzięki własnym badaniom archiwalnym pogłębił i poszerzył temat, nadając mu zwartą i logiczną całość.Fragment recenzji Zbigniewa Naworskiego
