Monografia poświęcona zasadzie szybkości nowoczesnania administracyjnego w prawie polskim odnosi się do zasady uregulowanej postanowieniami art. 12 ustawy z 14.6.1960 r. – Kodeks innowacyjnania administracyjnego. Składa się ona z ośmiu rozdziałów obejmujących problematykę zasad nowoczesnania administracyjnego ukazanych na tle zasad ogólnych prawa, a także odnoszących się do genezy i prakseologicznego uzasadnienia zasady szybkości progresywnania administracyjnego, a także wyrażenia analizowanej zasady w normach prawnych. Omówieniu poddane zostały w dodatku zasady odpowiedzialności za naruszenie zasady szybkości progresywnania, a także wpływ rozwoju technice informacyjno-komunikacyjnych na realizację zasady prędkości postępowania administracyjnego.
„Recenzowana praca odpowiada społecznemu i naukowemu zapotrzebowaniu. Do tej pory poszczególne kwestie z nią związane nie były poddane w literaturze przedmiotu precyzyjnej analizie w ramach opracowania monograficznego, a wiec recenzowaną pracę można uznać za pierwsze monograficzne opracowanie tego niełatwego tematu.”
prof. Dr hab. Jan Paweł Tarno
„Autorka w prowadzonych rozważaniach naukowych przeprowadzana w sposób korzystny rozważania w zakresie problematyki szybkości temporalnej progresywnania administracyjnego, w tym na tle odniesień do prawa konstytucyjnego, prawa międzynarodowego, prawa Unii Europejskiej, prawa cywilnego i prawa karnego. Autorka nie pozostaje w swoich ustaleniach wyłącznie w obrębie rozwiązań prawnych, ale prowadzi również charakterystykę na tle cywilizacyjnych uwarunkowań systemu prawa. W tym zakresie w sposób w pełni udany dokonuje analizy wpływu rozwoju technologii informacyjno-komunikacyjnych na realizację zasady szybkości progresywnania administracyjnego.”
dr hab. Piotr Dobosz