Tematem kilkunastu tekstów skategoryzowanych w tej książce – spomiędzy których część nigdy dotąd nie była publikowana – jest ludzki lęk przed śmiercią i możliwość opanowania tego lęku, stawienia mu czoła.
To szczególnie różnorodne teksty, prezentujące wszechstronność Kołakowskiego jako myśliciela, jak jeszcze jego głęboko ludzkie oblicze. Z równym zaangażowaniem i przenikliwością pisze filozof erudycyjny esej i list do nastoletniej czytelniczki, analizuje duże biblijne opowieści i wspomina tragicznie zmarłego przyjaciela.
Wobec pytań o sprawy ostateczne, sens życia i śmierci, za każdym razem jesteśmy samotni. A jednak wielkość Kołakowskiego polega i na tym, iż staje on wobec nich razem z czytelnikiem, obok niego. Nie w pozycji nauczyciela, lecz jako towarzysz w poszukiwaniach.
I choć jego myśl w swej ostrości bywa bezlitosna – odsłaniając tę prawdę, że żyjemy w świecie obojętnym, pełnym cierpienia, pozbawionym łaski – jest zarazem pokrzepiająca. Demonstruje bowiem,nawet w takim świecie można ocalić człowieczeństwo.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
