Książka jest uzupełnieniem publikacji Architektura współczesna. Geneza i charakterystyka wiodących nurtów wydanej w 2017 roku, w której przedstawiono wiodące nurty światowej architektury XX i XXI wieku.
Na uboczu tych głównych kierunków rozwijał się niszowy nurt architektu ry ekologicznej, kształtowany w USA poprzez wybitnych twórców: Louisa H. Sullivana, Franka Lloyda Wrighta,, a także w Europie poprzez Hiszpana Antoniego Gaudíego, Fina Alvara Aalto i Austriaka Rudolfa Steinera.
Architektów tych łączyło dążenie do odrzucenia wszystkich schematów stylistycznych na rzecz formowania budowli symulujących naturalny wzrost podpatrzony w przyrodzie. Każdy z tych twórców stworzył wybitne dzieła o odrębnych indywidualnych cechach.
Wszyscy oni w inspiracjach z natury poszukiwali odpowiedzi na pytanie, jak kształtować architekturę zharmonizowaną z otoczeniem i odpowiadającą uwarunkowaniom społeczno-ekonomicznym ich czasów, bez kontynuowania historycznych tradycji architektury wyprodukowanej poprzez poprzednie pokolenia.
Nic lepiej nie rozwiązuje złożonych problemów energetycznych i organicznych, odnawiania zasobów i pełnego użycia parametry tworzyw, jak sama natura. Dlatego istnieje cała grupa projektantów młodszej generacji, która uważa się za kontynuatorów naturalnej tradycji.
Książka niniejsza jest próbą przedstawienia genezy i charakterystyki ważnych nurtów obecnego i poprzedniego stulecia: architektury naturalnej i nowo organicznej, które wychodzą naprzeciw wspomnianym wyzwaniom.
