Przed czytelnikiem tom spostrzegawczych i refleksyjnych analiz psychologów, pedagogów i socjologów, którzy przyglądają się Archipelagowi Młodości, w perspektywie oscylowania jego fal przypływu i odpływu na biegunach ZAGROŻEŃ i zachowań zrównoważonych. Autorzy słusznie ukazują specyfikę współczesności, którą nazywają "nowym światem", w którym socjalizują się i doświadczają szczególnej zmienności kontekstowej nastolatkowie, dzieci i młodzież. W kryteriach tej zmienności znajdują się pomiędzy innymi: "prawda", która co rusz jest podważana, zniekształcana, relatywizowana; "wolność", która nieodmiennie pulsuje między wolnością do… i wolnością od… oraz nieoczywistość, nieodgadnioność najbliższej przyszłości naznaczonej niebywałym tempem zmian, choćby z powodu wpadania w infostrady, rwące w szaleńczym tempie megabajtów informacji, komunikatów, wzorców i antywzorców. Opracowanie znamionuje aktualność i poruszanie się po obszarach zbyt rzadko nawiedzanych analitycznie i wychowawczo i troska o wyniki młodzieńczej brawury, zagubienia i niepewności.
dr hab. Jacek Kurzępa, prof. AHE
Wraz ze zmianami społecznymi i przechodzeniem od społeczeństwa tradycyjnego do ponowoczesnego, katalog zagrożeń społecznych zdecydowanie się zmienia, a w każdej dekadzie powstaje co najmniej jedno stanowcze świeże zagrożenie, którego koszty obciążają mnóstwo sfer życia społecznego. Ich cechą specyficzną jest opóźniona reakcja na nie, co skutkuje w pierwszej kolejności niedowierzaniem, że tak jest, a w drugiej kolejności opóźnionymi już działaniami. Tak się stało z "dopalaczami", tak jest z cyberzagrożeniami. Powstaje zatem pytanie, czy społeczeństwo i jego instytucje są przygotowane na zmiany w sferze dysfunkcjonalnych zachowań dzieci i młodzieży. Do tych nowych zagadnień nawiązuje kolejna publikacja przygotowana pod kierunkiem wytrawnych pedagogów - praktyków. Powinni po nią sięgnąć nie tylko nauczyciele i pedagodzy, rodzice, dyrektorzy szkół, przedstawiciele władz oświatowych odpowiadający za oświatę i wychowanie. Władze samorządowe, czy politycy społeczni.
dr hab. Eugeniusz Moczuk, prof. PRz
Praca dotyka szczególnie ważnych ze społecznego punktu widzenia, a równocześnie poznawczo atrakcyjnych kategorii problemowych. Zaliczają się do nich w szczególności kwestie uwarunkowań rozwoju psychofizycznego dzieci i młodzieży rozpatrywane w kontekście zmiany społecznej. W zasadzie nieustannie zaznaczają one swoją obecność w przestrzeni interdyscyplinarnie zorientowanych dociekań prowadzonych na gruncie pedagogiki, socjologii wychowania, psychologii, filozofii czy prawa. Trzeba zaznaczyć, iż fenomen zmiany społecznej i związanych z nią szans i zagrożeń dla przebiegu cyklu socjalizacji dzieci i młodzieży nieodmiennie fascynuje badaczy, a jednocześnie stanowi przedmiot dynamicznej, wielopłaszczyznowej, społecznej debaty. Przedkładana Czytelnikowi praca stanowi w tej debacie ważny głos. Jego wartość w dodatku podkreśla fakt oparcia jej o wyniki rzetelnie przeprowadzonych, naukowych dociekań. Jest to walor niebagatelny, bowiem pozwala na znalezienie równowagi pomiędzy ważkimi, ale częstokroć skrajnie różniącymi się stanowiskami, a równocześnie w szerokim stopniu neutralizuje jakże często pojawiające się w takich przestrzeniach wątki obarczone populizmem. Sądzę, iż praca powinna zainteresować zarówno przedstawicieli środowisk akademickich, jak osoby zorientowane na praktykę wsparcia społecznego dzieci i młodzieży.
dr hab. Przemysław Frąckowiak, prof. WWSSE
dr hab. Jacek Kurzępa, prof. AHE
Wraz ze zmianami społecznymi i przechodzeniem od społeczeństwa tradycyjnego do ponowoczesnego, katalog zagrożeń społecznych zdecydowanie się zmienia, a w każdej dekadzie powstaje co najmniej jedno stanowcze świeże zagrożenie, którego koszty obciążają mnóstwo sfer życia społecznego. Ich cechą specyficzną jest opóźniona reakcja na nie, co skutkuje w pierwszej kolejności niedowierzaniem, że tak jest, a w drugiej kolejności opóźnionymi już działaniami. Tak się stało z "dopalaczami", tak jest z cyberzagrożeniami. Powstaje zatem pytanie, czy społeczeństwo i jego instytucje są przygotowane na zmiany w sferze dysfunkcjonalnych zachowań dzieci i młodzieży. Do tych nowych zagadnień nawiązuje kolejna publikacja przygotowana pod kierunkiem wytrawnych pedagogów - praktyków. Powinni po nią sięgnąć nie tylko nauczyciele i pedagodzy, rodzice, dyrektorzy szkół, przedstawiciele władz oświatowych odpowiadający za oświatę i wychowanie. Władze samorządowe, czy politycy społeczni.
dr hab. Eugeniusz Moczuk, prof. PRz
Praca dotyka szczególnie ważnych ze społecznego punktu widzenia, a równocześnie poznawczo atrakcyjnych kategorii problemowych. Zaliczają się do nich w szczególności kwestie uwarunkowań rozwoju psychofizycznego dzieci i młodzieży rozpatrywane w kontekście zmiany społecznej. W zasadzie nieustannie zaznaczają one swoją obecność w przestrzeni interdyscyplinarnie zorientowanych dociekań prowadzonych na gruncie pedagogiki, socjologii wychowania, psychologii, filozofii czy prawa. Trzeba zaznaczyć, iż fenomen zmiany społecznej i związanych z nią szans i zagrożeń dla przebiegu cyklu socjalizacji dzieci i młodzieży nieodmiennie fascynuje badaczy, a jednocześnie stanowi przedmiot dynamicznej, wielopłaszczyznowej, społecznej debaty. Przedkładana Czytelnikowi praca stanowi w tej debacie ważny głos. Jego wartość w dodatku podkreśla fakt oparcia jej o wyniki rzetelnie przeprowadzonych, naukowych dociekań. Jest to walor niebagatelny, bowiem pozwala na znalezienie równowagi pomiędzy ważkimi, ale częstokroć skrajnie różniącymi się stanowiskami, a równocześnie w szerokim stopniu neutralizuje jakże często pojawiające się w takich przestrzeniach wątki obarczone populizmem. Sądzę, iż praca powinna zainteresować zarówno przedstawicieli środowisk akademickich, jak osoby zorientowane na praktykę wsparcia społecznego dzieci i młodzieży.
dr hab. Przemysław Frąckowiak, prof. WWSSE
