Można zaryzykować stwierdzenie, że każdy człowiek, zastanawiając się nad swoim życiem, pyta o to, jak ono jest prawidłowe dla niego. Ocenia przeróżne sytuacje, w których się znalazł, doświadczenia, które zdobył, relacje z innymi, swoje do- konania, ma również do nich określony stosunek emocjonalny.
Pytania, które dotyczą oceny jakości egzystencji w różnorodnych dziedzinach, stawiane są w różnorodnych momentach życia. Zadaje je człowiek szczęśliwy, któremu wszystko układa się zgodnie z jego aspiracjami, któremu towarzyszą nieszablonowe dobre zdarzenia i przyjaźni ludzie.
Ale wydaje się, iż odpowiedź na pytanie o jakość życia jest niezwykle ważna w sytuacjach trudnych. Człowiek w obliczu doświadczanych trudności stara się odnaleźć na dodatek korzystne strony swego życia, które nieraz stają się czynnikiem mogącym pomóc w przezwyciężeniu kryzysowych sytuacji.
W chwilach cierpienia człowiek częściej snuje refleksje na temat swojej egzystencji, jej głębszego sensu, dokonuje obrachunku ze sobą i swoim życiem. Te refleksje są ważne nie tylko dla samej osoby, lecz także dla jej otoczenia i zaplanowania jak najmocniej stosownego wsparcia.
Prezentowana książka dotyczy refleksji nad jakością egzystencji i jej uwarunkowań dokonywaną zarówno poprzez ludzi zdrowych jak i doświadczających problemów zdrowotnych. Publikacja podzielona jest na dwie części.
Pierwsza poświęcona jest doświadczaniu jakości życia w zdrowiu, zaś druga - w chorobie. Monografia posiada prace naukowe, tj. Analizę badań empirycznych, metaanalizę wyników badań czy też teoretyczne rozważania.
W wielu przypadkach ponadto autorzy odwołują się do swych powszednich fachowych doświadczeń z osobami chorymi i ich najbliższymi. Autorzy kierują swoje prace do psychologów, studentów psychologii pragnących lepiej zrozumieć doświadczenia człowieka, równocześnie te codzienne, normatywne, jak i nieprzystępne.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
