Jedna z najważniejszych prac nurtu psychologii dobra i zła. Czytelnik odnajdzie w niej ciekawą analizę eksperymentu stanfordzkiego, a także jego związek z tym, co później wydarzyło się w więzieniu w Abu Ghraib.
Książka pokazuje mechanizmy oraz czynniki, które sprawiają, iż ze zwykłego człowieka wychodzi oprawca i ofiara systemu. Równocześnie uświadamia, iż jest możliwość zmiany bądź zapobiegnięciu niechcianym zachowaniom jednostki albo grupy.
Najważniejsze jest zrozumienie, jakie siły, wartości i skłonności przez nie są przejawiane, a także wnoszone w daną sytuację. Autor uważa, że można mieć pokaźniejszy wpływ na zredukowanie niepożądanych jednostkowych reakcji poprzez wiedzę.
prezentuje również jak ich unikać lub je modyfikować. Zimbardo poszukuje wyjaśnienia dla stwierdzonych zależności, odwołując się do dotychczasowych badań nad jednostkowymi postawami (poczucie władzy, konformizm i posłuszeństwo) oraz nad oddziaływaniami szerszego środowiska społecznego (odindywidualizowanie, odczłowieczenie i znieczulica).
Książkę zamyka rozdział na temat oporu wobec niepożądanych nacisków ze strony sytuacji społecznych i analiza postawy heroicznej, którą autor uważa za remedium na grożące nam z zróżnicowanych stron zło.
