Autor analizuje procesy generowania kapitału społecznego poprzez polskich kibiców piłkarskich oraz mechanizmy transferu tego kapitału i form jego wykorzystania poza stadionami i czynniki strukturalne sprzyjające wydajnej współpracy kibiców w różnorodnych obszarach życia społecznego.
Pozastadionowy kapitał społeczny dostrzegalny jest w kolektywnych aktywnościach kibiców w trzech głównych sferach: zorganizowanych działaniach grup chuliganów, aktywnościach stowarzyszeń kibicowskich - w tym działaniach społecznych i charytatywnych - oraz zorganizowanej działalności na rzecz własnego klubu.
Relacje z trybun przenoszone sączęsto do życia prywatnego, z czego kibice czerpią pewne korzyści indywidualne, wynikające z przynależności do grupy. W podsumowaniu autor prezentuje procesy przemian w środowisku kibiców piłkarskich w kontekście transformacji polskiego społeczeństwa.
W powszechnej świadomości społecznej funkcjonuje ambiwalentny obraz środowiska fanatycznych kibiców piłkarskich w Polsce. Z jednej strony są oni kojarzeni z - błyskotliwymi - wybrykami chuligańskimi na stadionach oraz bijatykami w lasach i na autostradach.
Z drugiej strony, kibice potrafią wykorzystywać swoją liczebność i umiejętności organizacyjne w celach prospołecznych: animować akcje charytatywne czy zbiórki na rzecz potrzebujących. Potrafią jeszcze działać na zapotrzebowania swojego klubu, a w niektórych przypadkach choćby reanimować kluby upadłe z powodów finansowych.
Książka powinna zainteresować nie tylko naukowców badających zagadnienia związane ze sportem, kibicami i kapitałem społecznym, ale także badaczy zajmujących się subkulturami, społeczeństwem obywatelskim, kryminologów, dziennikarzy sportowych, działaczy piłkarskich na szczeblu jednocześnie klubowym, jak i centralnym, ekspertów z zakresu zarządzania bezpieczeństwem wydarzeń piłkarskich, aktywistów, a także studentów nauk społecznych.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
