Publikacja prezentuje współpracę UdsW z analogicznymi instytucjami z krajów demokracji ludowej. Spotkania dwu- i wielostronne były dla zatrudnionych w nich towarzyszy okazją do podmiany doświadczeń i projektowania wspólnych działań antykościelnych.
Urząd do spraw Wyznań był obok tajnej policji politycznej najważniejszym podmiotem, który odpowiadał w Polsce komunistycznej za walkę z Kościołami i związkami wyznaniowymi. Od połowy lat pięćdziesiątych współpracował z analogicznymi instytucjami z krajów demokracji ludowej. Spotkania dwu- i wielostronne były dla zatrudnionych w nich towarzyszy okazją do wymiany doświadczeń, a także projektowania wspólnych działań. Aparat wyznaniowy PRL zajmował ważne miejsce w tej swoistej międzynarodówce antykościelnej. Jej celem była nie tylko walka z Kościołami i religią w skali mikro- i makroregionalnej, ale także wspieranie Związku Sowieckiego w zimnowojennej konfrontacji z Zachodem. Niniejsza książka na przykładzie analizy współpracy polskiego aparatu wyznaniowego z bliźniaczymi podmiotami za Żelazną kurtyną odsłania dotychczas nieznane, a często wręcz sensacyjne kulisy tych zjawisk.
