Opozycja studencka w polsce i na węgrzech

13 kwietnia 2018 r. W podziemnych salach segedyńskiej katedry na południowych Węgrzech zebrało się kilkoro historyków polskich i węgierskich, aby wspólnie porozmawiać o roli, jaką w dziejach ruchów opozycyjnych okresu komunistycznego odegrała młodzież studencka. Spotkanie to odbyło się w ramach polsko-węgierskiej konferencji naukowej „Opozycja akademicka w Polsce i na Węgrzech w latach 1956–1989", zorganizowanej przez Konsulat RP w Segedynie, Polsko-Węgierskie Stowarzyszenie Kulturalne w Segedynie, przy współpracy Węgierskiego Archiwum Narodowego w Segedynie i Oddziału Instytutu Pamięci Narodowej w Krakowie.Temat konferencji nie był przypadkowy. Losy Polski i Węgier w pierwszej połowie XX w. Biegły różnymi torami, niejednokrotnie jednak zbliżającymi się do siebie, a wzajemna sympatia pomiędzy dwoma narodami okazała się zjawiskiem trwałym. Wyjątkową rolę w ruchach opozycyjnych czy kręgach niezależnych obu państw odgrywała młodzież, istotnie studenci. Wykształceni, pełni zapału i młodzieńczego buntu wobec zastanej rzeczywistości, jeszcze niezastraszeni poprzez system, bo niedoświadczeni jego represjami – jak przedstawiciele starszego pokolenia. Studenci, i szerzej środowiska młodzieżowe współtworzyli i uczestniczyli w najważniejszych inicjatywach opozycyjnych obu państw. Tym torom najnowszych dziejów Polski i Węgier, niekiedy biegnącym równolegle, a niekiedy się łączącym, poświęcona jest niniejsza książka.W tomie znajduje się osiem artykułów autorstwa historyków polskich i węgierskich. Michał Wenklar z krakowskiego IPN oraz Akademii Ignatianum w Krakowie przedstawił kształt działalności krakowskich studentów okresu odwilży 1956 r., skupiając się na Studenckim Komitecie bezprecedensowym, a później przełomowym Związku Młodzieży. Gábor Tabajdi z Komitetu Pamięci Narodowej i Fundacji Instytut ’56 roku pokazał w swym artykule, jak mimo ateistycznej polityki, represji i dyskryminacji próbowały przetrwać przy węgierskich uczelniach chrześcijańskie grupy młodzieżowe. Csaba Jancsák z Uniwersytetu w Segedynie opisał działalność segedyńskich studentów, którzy w październiku 1956 r. Wystąpili z komunistycznego Związku Młodzieży Pracującej (Dolgozó Ifjúság Szövetsége, DISZ) i założyli Związek Węgierskich Studentów Uniwersytetów i Szkół Wyższych (Magyar Egyetemisták és Főiskolások Szövetségék, MEFESZ). Inicjatywa ta dała impuls późniejszym budapesztańskim wiecom i manifestacjom, a sformułowane przez studentów dwanaście haseł stało się programem powstańców 1956 r. Autor dodał do tej historii atrakcyjny epilog, przywołując sprawę jednego ze studentów, sądzonego za działania z października 1956 r., a w 1961 r. Ponownie aresztowanego za próbę niezależnej, demokratycznej działalności. Rafał Opulski z krakowskiego oddziału IPN i Uniwersytetu Jana Pawła II w Krakowie zaprezentował propagandowy obraz młodzieży uczestniczącej w polskich wydarzeniach Marca ’68, a Łucja Marek z tego samego oddziału IPN przedstawiła rolę krakowskich duszpasterstw akademickich w formowaniu się przyszłych kadr opozycji demokratycznej. Swoistym uzupełnieniem tego ostatniego artykułu jest tekst Mariusza Krzysztofińskiego z Oddziału IPN w Rzeszowie o parasolu ochronnym, który roztaczał nad niezależnymi środowiskami młodzieżowymi arcybiskup przemyski Ignacy Tokarczuk. Cecylia Kuta z Oddziału IPN w Krakowie i Uniwersytetu Jana Pawła II w Krakowie zarysowała historię krakowskiego Studenckiego Komitetu Solidarności, a Miklós Mitrovics z Instytutu Badań Europy Środkowej oraz Uniwersytetu Służby Publicznej w Budapeszcie pokazał wpływ polskich doświadczeń i działań opozycyjnych z lat osiemdziesiątych na opozycję węgierską – od drugiego obiegu i „uniwersytetu latającego" po powstanie Związku Młodych Demokratów (Fiatal Demokraták Szövetsége, FIDESZ).

Autorzy: Krisztina Rotár,Michał Wenklar
EAN: 9788382296617
Głębokość: 24.000000
ISBN: 978-83-8229-661-7
liczba stron: 248
Oprawa: Twarda
wariant: Książki
Rok wydania: 2023
Szerokość: 165
Wydanie: 1
Wydawnictwo: IPN
Wysokość: 240