Celem niniejszej książki jest przeprowadzenie analizy pojęcia uznania i zrekonstruowanie przeróżnych konceptualizacji badanego pojęcia dokonywanych przez Axela Honnetha. W toku rozważań autor identyfikuje wewnętrzne niejasności teorii uznania i wskazuje najważniejsze punkty ewolucji myśli Honnetha.
Jako zaplecze analityczne wykorzystano pojęcia indywidualizacji i uniwersalizacji opracowane poprzez producent Jana Siemka zastosowane do usystematyzowania teorii Honnetha oraz przedstawienia propozycji rozstrzygnięć w punktach problemowych teorii.
W książce wyrózniono cztery podstawowe konteksty wykorzystania pojęcia uznania. Odnoszą się one do czterech stopni struktury społecznej, w obrębie których Honneth dokonuje refleksji (poziom subiektywny, poziom intersubiektywnych relacji, poziom instytucjonalny i poziom wartości).
Przeprowadzone badania wskazują na występowanie sprzężenia zwrotnego pomiędzy tymi stopniami. Dokonane analizy zezwalają na finalnie przedstawienie syntetycznej charakterystyki rozmaitych stopni struktury społecznej, w ramach których stosuje się pojęcie uznania w filozofii Axela Honnetha.
Skonfrontowanie ze sobą, dotąd rozproszonych w różnych publikacjach, tez dotyczących pojęcia uznania pozwoliło na precyzyjniejsze oddzielenie tez deskryptywnych teorii od jej tez normatywnych. Co jednak najważniejsze, analizy zawarte w tej książce pozwalają na bardziej świadome operowanie pojęciem uznania w różnorodnych kontekstach rzeczywistości społecznej – pozwalają rozszerzyć sprawność i dynamikę inicjowanych przez nas samych, w naszych rutynowych działaniach, przemian społecznych.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
