Filmowe wizerunki ciała „anormalnego” budzą ciekawość, wstyd, niepokój, fascynację i niemało innych emocji. Spoglądamy na nie w kontekście wartości społecznych, ideologii, lęku przed innością, polityki socjalnej, systemów etycznych, zadań pedagogicznych, nader rzadko jednak łączymy je ze specyfiką filmowego medium. Adam Cybulski skupił swoją uwagę właśnie na tej ostatniej zależności. Celem jego badań było „przygotowanie szczegółowego studium narracyjnych strategii i technik opowiadania o jednostkach, których ciała nie mieszczą się w utrwalonych kulturowo definicjach zdrowia czy normy”. Ten cel udało mu się zrealizować z nawiązką, ponieważ nie tylko proponuje czytelnikowi przekonywające i inspirujące analizy tekstualne, osadzone w rozmaitych koncepcjach i teoriach, ale wielokrotnie poza nie wykracza, dzięki temu jego książka zyskuje dodatkowo wymiar antropologiczny i etyczny.
Z recenzji prof. Dr. Hab. Piotra Zwierzchowskiego
