W publikacji podjęto próbę ukazania zmian zachodzących współcześnie w kulcie tamilskiej bogini Marijamman (Mariyamma?), kształtowanych przemianami społeczno-religijnymi zapoczątkowanymi ok. Lat 70. XX w. W poszczególnych rozdziałach ukazano Marijamman w najróżniejszych kontekstach społeczno-rytualnych, wskazując równocześnie na jej rolę we współczesnym hinduizmie doby stałej migracji ludności ze wsi do miast, a także na przemiany zachodzące w kulcie, które powodują, iż z pomniejszego bóstwa wioskowego zmieniła się w boginię aspirującą do panteonu panindyjskiego. Jest to zatem także przyczynek do badań antropologicznych nad śaktyzmem ludowym, czyli kultami bogiń południowoindyjskich, w którym znajduje się przegląd i analiza pojęć niezbędnych do badań nad bóstwami kobiecymi, ich roli i pozycji w panteonie hinduskim.
Głównym obiektem rozważań w niniejszej publikacji jest współczesny stan kultu Marijamman, który wpisuje ją równocześnie w sferę natury (niska pozycja, przynależność do śladowej tradycji), jak jeszcze w sferę kultury (wysoki status, obszerna tradycja), co jest skutkiem syntezy w wyniku ciągłych przemian kulturowych i społecznych, jakim podlega wyobrażenie bogini. Za sprawą synkretycznego charakteru jej kultu, obszar napięć między tymi obszarami istotnie się zniża i początkuje dominować zmodyfikowany obraz bogini, awansującej w hierarchii bóstw indyjskich. Jest to zatem także studium tych części rytuału i dynamicznie rozwijających się wierzeń lokalnych, które, jak ukazano na przykładzie Marijamman, kształtują świadomość wiernych i warunkują pozycję bogini.
Głównym obiektem rozważań w niniejszej publikacji jest współczesny stan kultu Marijamman, który wpisuje ją równocześnie w sferę natury (niska pozycja, przynależność do śladowej tradycji), jak jeszcze w sferę kultury (wysoki status, obszerna tradycja), co jest skutkiem syntezy w wyniku ciągłych przemian kulturowych i społecznych, jakim podlega wyobrażenie bogini. Za sprawą synkretycznego charakteru jej kultu, obszar napięć między tymi obszarami istotnie się zniża i początkuje dominować zmodyfikowany obraz bogini, awansującej w hierarchii bóstw indyjskich. Jest to zatem także studium tych części rytuału i dynamicznie rozwijających się wierzeń lokalnych, które, jak ukazano na przykładzie Marijamman, kształtują świadomość wiernych i warunkują pozycję bogini.
