„Każdy system szermierki jest korzystnym, lecz umieć go potrzeba — najłatwiejszym zaś do wyuczenia się, jest za każdym razem system prosty i zrozumiały. Są to właśnie mocne strony, którymi metoda niniejsza poszczycić się może, a przyznać jej to musi każdy, kto miał sposobność bliżej ją poznać.
Pokusiłem się więc tutaj o jej opisanie w nadziei, iż przysłużę się może niejednemu z kolegów szermierzy. Wielu wyrażeń technicznych umyślnie nie spolszczyłem, bo chodzi mi o zrozumiałość, nie o słowa; zresztą, nie czuję w sobie powołania ani odwagi do tworzenia nowych wyrazów: pozostawiam to zdolniejszym od siebie." Autor, porucznik dyplomowany Wojska Polskiego, nauczyciel szermierki i gimnastyki demonstruje metodyczne założenia treningu szermierki szablą według systemu włoskiego.
System ten obowiązywał na początku XX wieku na kursach wojskowych dla nauczycieli szermierki i gimnastyki. Prezentowane na łamach tej publikacji techniki można porównać do staropolskiej sztuki walki szablą.
Dotyczy to typowo ruchu i cięć z nadgarstka, pchnięć i niektórych składników walki. Zaletą tej książki było z pewnością to, iż autor nie stosował terminologii niemieckiej, włoskiej i francuskiej, a posługiwał się odpowiednikami w języku polskim.
Popularność książki Józefa Żytnego spowodowała, że została ona wznowiona w 1908 roku we Lwowie nakładem Związku Polskich Gimnastycznych Towarzystw Sokolich, a obecnie oddajemy ją w ręce Czytelników w ramach programu "Ochrony zabytków piśmiennictwa sportowego" Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
