"Książka jest spojrzeniem na dzieje polityczne i militarne Księstwa Warszawskiego, dokonujące się w nim procesy gospodarcze i społeczne i przemiany mentalności. Autor stara się odpowiedzieć na pytanie, czy państwo to było czymś więcej aniżeli dramatycznym i kolorowym, ale pozbawionym obszerniejszego znaczenia epizodem polskiej historii.
Włącza się tym samym w wieloletnią debatę historyków. Przywołuje dotychczasowe ustalenia, niekiedy je uzupełniając bądź weryfikując na podstawie przeróżnych źródeł z epoki. Jednocześnie oferuje nowe interpretacje i sporządza bilans dziejów państwa, które niektórzy traktowali jako pograniczną marchię napoleońskiego cesarstwa, wielu innych – jako pierwszy krok na drodze do odbudowy polskiego państwa – bilans dodatni, gdyż mimo wszystkich ofiar, zniszczeń, błędów czy zaniechań w wielu sferach nastąpiły wówczas ważne zmiany modernizacyjne, które przyniosły owoce w następnych dekadach.
Autor omawia przy tym zachodzące wówczas zjawiska, nie marnując z oczu perspektywy jednostkowej – człowieka uczestniczącego w opisywanych wydarzeniach lub uwikłanego w nie, czasem tworzącego nową rzeczywistość, za każdym razem podlegającego jej oddziaływaniu.
Czytelnik poznaje więc wszechstronną panoramę epoki napoleońskiej w polskich dziejach."
