"Warszawskie dworce kolejowe" to bogato ilustrowany cykl, w którym po raz pierwszy zostały kompleksowo omówione stołeczne gmachy dworców i zabudowania stacji kolejowych (w tym te niezrealizowane).
Szczegółowo opisano budynki stacji towarowych, biurowce, magazyny, wiaty ramp przeładunkowych, remizy, warsztaty, wieże wodne, domki dróżników i zwrotniczych, noclegownie, a także domy i całe kolonie mieszkalne.
Zaprezentowano wszystko to, co choć na ogół wyraźnie mniej eksponowane, a dla podróżnych przeważnie niewidoczne, kryje się także pod nazwą "dworzec kolejowy". Umożliwiono porównanie osiągnięć i ocenę oryginalności koncepcji wybranych obiektów w zestawieniu z wiodącymi trendami budownictwa kolejowego na świecie, a w przypadku szerokotorowych dróg żelaznych wypełniono znaczącą lukę wśród publikacji o tej tematyce.
Tom pierwszy kolekcji nakreśla rozwój infrastruktury kolejowej na świecie i przybliża - pokazując czytelnikowi wybrane obiekty powstałe w wielkiej Brytanii, Francji, Niemczech, USA i w carskiej Rosji - dominujące rozwiązania architektoniczne i technologiczne stosowane w tym obszarze w wieku XIX.
Na tym tle został zaprezentowany dworzec i warszawskie stacje normalnotorowej kolei wiedeńskiej w okresie funkcjonowania Królestwa Polskiego w latach 1845-1915. Tom drugi serii omawia drogi żelazne o szerokim rozstawie szyn, właściwym dla rosyjskich linii kolejowych, i wąskotorowe kolejki dojazdowe, które ówcześnie pełniły w mieście tę samą funkcję, co dziś koleje podmiejskie.
Pełnej charakterystyki doczekały się tu funkcjonujące w okresie Królestwa Polskiego w latach 1845-1915 budynki recepcyjne oraz zabudowania zaplecza dworców: Petersburskiego, Terespolskiego i Kaliskiego, stacji Praga przy Drodze Żelaznej Nadwiślańskiej, stacji powiązanej z nią Kolei Obwodowej (w tym Dworca Kowelskiego), jak również stacji i przystanków wąskotorówek linii: Wilanowskiej, Grójeckiej, Jabłonna-Wawer, Wawer-Wiązowna i Mareckiej.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
