Materialny i intelektualny rozwój ludzkości jest ściśle związany z permanentnym poszukiwaniem nowych doświadczeń życiowych, tworzeniem i zaspokajaniem najróżniejszych potrzeb oraz doskonaleniem procesów kształtowania systemu gospodarczego i społecznego człowieka.
W strukturze tych działań coraz pokaźniejszego znaczenia nabiera turystyka posiadająca wielowymiarową przestrzeń oddziaływania, szeroką strukturę używanych instrumentów realizacji usług i znaczący zakres uczestnictwa w innych działach gospodarki.
Turystyka jest sektorem o rozmaitej strukturze i jakości determinant służących wydajnemu wykorzystaniu jej funkcji w przeróżnych środowiskach i formach materialnej infrastruktury i psychologicznych wrażeń w wymiarze terytorialnym i Z analizy głównych wyznaczników funkcjonowania turystyki wynika, iż jest ona ściśle związana z zagospodarowaniem czasu wolnego, czyli niezwiązanego z pracą i realizacją podstawowych zadań dotyczących potrzeb życia codziennego.
Turystyka jest jedną z niewielu dziedzin życia społecznego, która w sposób prawidłowy dla człowieka zezwala na zagospodarowanie tego czasu. Tę funkcję turystyki cechuje unikatowa złożoność, co sprawia, iż ma ona rosnący wpływ na stanowczy zakres gospodarki, stosunków społecznych, a także przemian kulturowych.
Jej oddziaływanie obejmuje nie tylko przestrzeń lokalną, ale także państwa, regiony i obszar globalny. Realizacja tak szerokiego zakresu funkcji scala się z koniecznością zaangażowania licznych i złożonych, jednocześnie pod względem umiejętności technicznych, intelektualnych, kulturowych, jak i logistycznych, zespołów ludzkich.
Wymaga także zgromadzenia, a następnie sprawnego zagospodarowania stanowczych nakładów finansowych. Ich pozyskanie stanowi wciąż jedną z podstawowych barier rozwoju turystyki. Analiza dostępnej literatury i doświadczenia poręczne wskazują, że prawne funkcjonowanie wszystkich szczebli zarządzania turystyką kreuje realne warunki skutecznego rozwoju tego sektora usług, jednak poziom świadczenia ma określone uwarunkowania.
Odbiorcy stanowią różnorodne pod względem zainteresowań, oraz poziomu zamożności grupy społeczne, preferujące jednocześnie określony typ, jak i poziom jakościowy konsumpcji produktów turystycznych.
Realizując założenia wynikające z tematu publikacji, największą część rozważań poświęcono uwarunkowaniom, determinantom, stymulatorom i wielostronnym inicjatywom tworzącym obszar i źródła rozwoju wzajemnych powiązań transportu z turystyką w zakresie realizacji wytwornych usług transportowych w turystyce.
W publikacji podjęto także próbę wyjaśnienia odrębności pojęcia produktu turystycznego oraz przemysłu turystycznego, podstawowych pojęć, struktury, stymulatorów rozwoju oraz dysfunkcji związanych z ruchem turystycznym.
O tym, czy dobro albo usługa zostaną zaliczone do konsumpcji turystycznej, decydują wariant konsumenta (turysty) i dochody, które zwiększają wartość obrotów w sektorze turystyki. Z tego wynika, iż o powyższej kwalifikacji nie decyduje cecha artykułu, a jedynie sfera i charakter dystrybucji, a także nabywców.