Lokomocja (chód i bieg) to znana każdemu z nas codzienna czynność. Przyjmuje się ją za oczywistą jednak jest jedną z najbardziej złożonych i zintegrowanych funkcji ludzkiego organizmu. Jej opanowanie wymaga w trakcie rozwoju ontogenetycznego kilku lat, jednak gdy jest już dojrzała wykonujemy ją kompletnie podświadomie.
Jej poprawne wykonanie wymaga zintegrowanego działania mięśni praktycznie całego ciała. Z uwagi na synergistyczne i antagonistyczne działanie wielu z nich i fakt, że jedynie część z nich to mięśnie jednostawowe, a mnóstwo obsługuje dwa lub trzy stawy, można wykonać ten sam (z punktu widzenia kinematyki) ruch uruchamiając przeróżne kompilacje mięśni.
Ta nadmiarowość umożliwia dłuższy wysiłek (zmęczony mięsień jest zastępowany w działaniu poprzez inny, synergistyczny) i funkcjonowanie mimo choroby bądź urazu. Niejednokrotnie dopiero uraz czy choroba uświadamia nam jak nad wyraz złożoną czynnością jest chód i jak niedużo w gruncie rzeczy wiemy o biomechanice i sterowaniu naszym ciałem.
