Masturbacja dziecięca - jedna z powszechnych postaci ekspresji seksualnej - jest źródłem wielu kontrowersji i burzliwych debat. Po pierwsze dlatego, iż należy do praktyk seksualnych uprawianych samotnie, wykluczających funkcję prokreacyjną i obecność partnera i z tego powodu nierzadko uznawanych za patologiczne.
Po drugie, ponieważ dotyczy dzieci - istot, które uznawane są za aseksualne. Ten podwójnie umocowany niewiedzą lęk o los dziecka rodzi niepokój dorosłych i skutkuje poszukiwaniem rozwiązań. Celem tej publikacji jest dostarczenie rzetelnej wiedzy, opartej na koncepcjach teoretycznych i wynikach badań empirycznych, zezwalających opisać, wyjaśnić i przewidzieć zjawiska związane z seksualnością człowieka.
Autorka opisała zjawisko masturbacji dziecięcej i podała kryteria zezwalające odróżnić zjawiska należące do normy rozwojowej od takich, które od tej normy odbiegają. W kolejnych rozdziałach czytelnik odnajdzie charakterystykę masturbacji dziecięcej na każdym etapie dzieciństwa.
Książkę wieńczą rozdziały o postępowaniu diagnostycznym oraz planowaniu interwencji. Ostatecznie pomysł napisania książki zawdzięczam dziennikarzom zadręczającym mnie pytaniem: Co należy mówić rodzicom, których dziecko się masturbuje$102 i cierpliwie przyjmującym moje sakramentalne Nie wiem.
Gwoli sprawiedliwości jednak dodam, że tym, którzy wytrzymywali rozczarowanie specjalistą nieumiejącym błysnąć medialną radą, wyjaśniałam: Wiem jednak, jak postąpić w tej sprawie: zebrać dane, postawić diagnozę, zaplanować interwencję i ją wdrożyć.
Niezmiennie bowiem uważam, iż to jedyna produktywna forma pomocy, jeśli masturbacja dziecięca generuje problem. Z tekstu To książka bardzo ważna i prawdziwie oczekiwana poprzez środowisko specjalistów. Czytając ją, miałam na myśli dwie metafory - kopalni i latarni.
Kiedy jakaś praca posiada ogromną liczbę najmocniej aktualnych danych naukowych na dany temat, to mówimy o niej, że jest kopalnią wiedzy. Tak oceniam pierwszą część książki, która ukazuje zjawisko masturbacji dziecięcej w przeróżnych okresach rozwojowych.
Druga część książki, moim zdaniem, oświetla niczym latarnia ciemną dotąd drogę w kierunku diagnozy i oddziaływań leczniczych. Z recenzji prof. Dr hab.
