Mozi ( V/IV w. P.n.e. ) – „pierwszy rywal Konfucjusza” i założyciel wpływowej szkoły moistów. Przekonywał o konieczności przypasowania się do woli Nieba (Tianzhi) i propagował potrzebę powszechnej, nieróżnicującej miłości jako podstawę prawidłowego funkcjonowania społeczeństwa.
Mengzi, Mencjusz (IV /III w. P.n.e.) - w konwencjonalnych Chinach uznawany za najwybitniejszego myśliciela po Konfucjuszu. Przekonany, że człowiek z natury jest korzystny, uważał,najkorzystniejsze rządy to realizacja „Drogi królewskiej” - według której władca, otoczony mądrymi doradcami, stworzy swemu ludowi warunki umożliwiające życie w zgodzie z wrodzonym dobrem własnej natury.
Xunzi (IV/III w. P.n.e.)- wybitny przedstawiciel wczesnego konfucjanizmu. Uważał, iż ludzka natura jest zła i powinno ją ujarzmić właściwe wykształcenie. Zgadzał się z Mencjuszem, iż dobro państwa zależy ostatecznie od moralnej postawy władcy,większy nacisk kładł na drobiazgowe przestrzegane zasad hierarchii i dyscyplinę społeczną.
Han Feizi (III w. P.n.e.) - najwybitniejszy przedstawiciel szkoły „legistów”. Podzielał przekonanie Xunzi o wrodzonym złu ludzkiej natury i uważał,najlepszą metodą rządzenia jest wprowadzenie i bezwzględne użytkowanie przepisów i procedur, które najskuteczniej uniemożliwią ludziom czynienie zła.
darmowy fragment:
