Jedna z najważniejszych książek Martina Bubera, niemieckiego filozofa o żydowskim pochodzeniu, współtwórcy filozofii dialogu. Martin Buber (1878-1965) to żydowski filozof i intelektualista, poliglota. Wybitny badacz judaizmu i chasydyzmu.
Wychowywał się we Lwowie, pod okiem głęboko religijnego dziadka, gdzie uczęszczał do polskiego gimnazjum im. Franciszka Józefa. Następnie wyjechał do Wiednia, potem osiadł w Berlinie, aby na końcu zamieszkać w Jerozolimie, gdzie był profesorem Uniwersytetu Hebrajskiego, a także pierwszym prezydentem Izraelskiej Akademii Nauk.
Jest najbardziej znany z rozwijania filozofii dialogu, zaprezentowanego w dziele,,Ja i Ty. Punktem odniesienia tej filozofii spotkania jest za każdym razem relacja z Bogiem. Drugą niezwykłą książką jest pozycja Obrazy dobra i zła.
W niej demonstruje głęboko egzystencjalną koncepcję człowieka napodstawie trzech historii biblijnych - obrazu Adama i Ewy, Kaina i Abla, potopu i mitologii perskiej. Buber był orędownikiem dialogu judaizmu z chrześcijaństwem.
Próbuje zbliżać judaistyczną i chrześcijańską koncepcję wiary oraz rozumienie dobra i zła. Dobra, jako celu i ukierunkowanych nań ludzkich uczynków, oraz zła, jako braku dobra.
