Jeśli wierzyć Stieglerowi, a po lekturze tej książki nie sposób postąpić inaczej, cyfryzacja prowadzi do radykalnego przewrotu w polu wytwarzania, przekazywania i odbioru wiedzy, a jej nieredukowalnie farmakologiczny charakter stanowi główną stawkę polityczną naszych czasów.,,Wstrząsy.
Głupota i wiedza w XXI wieku" to pierwsza przetłumaczona na język polski książka francuskiego filozofa, która jest doniosłą próbą filozoficznej krytyki ekonomii politycznej w warunkach świata innowacyjnych technologii i w obliczu panowania bezmyślności na skalę planetarną.
To swoista,,mapa drogowa", która starannie kreśli scenariusz pokojowej walki z głupotą prowadzonej przy pomocy narzędzi cyfrowych oraz przy wykorzystaniu na nowo odczytanej francuskiej i niemieckiej filozofii.
Wiodącą rolę w tej walce odgrywa uniwersytet, który musi jednakowoż na nowo się określić względem techne, a także tego, co do uniwersytetu nie przynależy. Ów uniwersytet nie jest, jak u Derridy, uniwersytetem bezwarunkowym, lecz uniwersytetem uwarunkowanym, co oznacza, że musi on nie tylko rozpoznać głupotę jako coś, co mu nieustannie zagraża z zewnątrz,na ogół uznać swoją własną głupotę jako warunek wszelkiej wiedzy.,,Jeżeli filozofia za każdym razem przychodzi za późno, to mimo tego nigdy nie jest za późno" - czytamy we,,Wstrząsach".
Doprawdy trudno wyobrazić sobie udoskonalony moment na uważną lekturę tej książki. Stiegler przywraca wiarę w czasach upowszechnionej dyskredytacji wiedzy wywołanej przez nieszczęsny splot konserwatywnej rewolucji, rujnującej wszelką ekonomię finansjeryzacji i popędowego konsumpcjonizmu, które doprowadziły do utraty wszystkiego kredytu zaufania.
ukazuje alternatywę tym, którzy twierdzą, że jej nie ma, a także tym, którzy wiedzą, że jest, ale nie potrafią powiedzieć na czym miałaby ona polegać. Bernard Stiegler (1952), francuski filozof, którego myśl koncentruje się wokół techniki, ze szczególnym uwzględnieniem technice cyfrowych i ich wpływowi na życie społeczne, polityczne, ekonomiczne i psychologiczne.
Założyciel grupy Ars Industrialis, będącej,,międzynarodowym towarzystwem na rzecz przemysłowej polityki ducha/umysłu", którym kieruje do oraz Instytutu badań i innowacji działającym przy Centre Pompidou.
Autor kilkunastu książek, między innymi tryptyków,,La Technique et le temps" (1991/1996/2001) i,,Mécréance et discrédit" (2004/2006), a także,,Aimer, s'aimer, nous aimer" (2003),,,De la misere symbolique" (2004/2005),,,Constituer l'Europe" (2005),,,Prendre soin.
De la jeunesse et des générations" (2008),,,Pour une nouvelle critique de l'économie politique" (2009),,,Ce qui fait que la vie vaut la peine d'etre vécue, de la pharmacologie" (2010) i wydanej w ubiegłym roku,,Dans la disruption.
Comment ne pas devenir fou$1466".
