Andrzej Przyłębski, znawca filozofii niemieckiej, profesor w Instytucie Filozofii UAM w Pozna-niu, niniejszą książką przybliża hermeneutyczne ujęcie moralności. Filozofia hermeneutyczna jest nie tylko sposobem uprawiania filozofii, ale też zespołem przeświadczeń czy poglądów, ukonsty-tuowanych w toku rozwoju tego kierunku filozoficznego w XX wieku.
Autor przedstawia tu, jak wygląda etyka uprawiana z perspektywy hermeneutycznej. Hermeneutyka wysunęła na pierwszy plan filozofię praktyczną. Może się ona okazać cenną wskazówką w sytuacji oczywistego kryzysu etyki.
Oznakami tego kryzysu są „powstające jak grzyby po deszczu zróżnicowane etyki zawodowe, usiłujące regulować coś, co ongiś regulowało zwykłe poczucie przyzwoitości, zakorzenione w świadomości etycznej każdego niemal człowieka: (s.6/7) Filozofia hermeneutyczna ma dwa główne zadania: Pierwsze to wyrabianie kompetencji w zakresie samokontroli i odpowiedzialnego działania przez swojego rodzaju „szlifowanie" sumienia (doskonalenie świadomości moralnej).
Drugie zadanie to refleksja nad ładem politycznym, praw-nym, ekonomicznym, mediów masowych, które stanowią scenę ludzkich działań etycznych i albo je ułatwiają, albo - nagradzając działania niemoralne - utrudniają.
Etyka hermeneutyczna to etyka obejmująca refleksją warunki jednostkowej samorealizacji w otoczeniu społecznym i przyrodni-czym. Stanowi połączenie etyki indywidualistycznej i etyki społecznej. Postępuje wedle wypracowanej przez Ricoeura zasady, że należy dążyć do „osiągnięcia «życia dobrego» wraz z drugim człowiekiem i dla drugiego w sprawiedliwych instytucjach"
