Andrzej Półtawskiego jest jednym z najwybitniejszych polskich filozofów. Był twórczym współpracownikiem, a zarazem krytykiem Romana Ingardena i przyjacielem Karola Wojtyły. Jego najważniejsze książki, opublikowane dawno, podobnie jak liczne rozproszone rozprawy i artykuły, są dziś nieosiągalne.
Ułożyć je można w logicznie powiązane tematyczne całości. Tym jest właśnie proponowana książka. Obejmuje studia poświęcone Ingardenowi i Wojtyle (część I i II) części III to poglądy Autora na zadania filozofii układające się w realistyczną filozofię człowieka.
Obszary zainteresowań Autora odpowiadają trzem słynnym pytaniom Kanta: 1) Co mogę poznać$71 2) Co powinienem czynić$72 3) Na co wolno mi posiadać nadzieję$73, a także czwarte: Kim jest człowiek$74 Głos Autora jest wyrazistym i dobrze uzasadnionym głosem w debacie na temat pochodzenia norm moralnych.
Norma nie jest narzucona z zewnątrz, lecz ma źródło w doświadczeniu sumienia, które stale uobecnia napięcie między tym, co jest, a tym, co być powinno. Jego koncepcja człowieka najwięcej zawdzięcza personalizmowi, zwłaszcza Karola Wojtyły.
Do tego dołącza się perspektywa transcendentna $75 filozoficzne pojęcie dynamiki osoby zbiega się tu z teologicznym pojęciem niedoskonałości ludzkiej natury i określa powołanie filozofii - powinna ona wychodzić od całości, jaką jest osoba, ku konkretnym problemom jej poznawczego i funkcjonalnego funkcjonowaniem w świecie.
Wszystkie teksty Profesora Półtawskiego odznaczają się głęboką kulturą filozoficzną, precyzją i ścisłością wypowiedzi. Szata literacka tekstów Autora zaświadcza, że filozoficznej ścisłości może towarzyszyć prosty i atrakcyjny język.
