Bernhard Waldenfels jest w Polsce autorem znanym, a fenomenologiczne podejście cieszy się w środowisku filozoficznym popularnością. Oryginalna i systematyczna ekspozycja problematyki obcości przez Waldenfelsa zyskała już w polskim środowisku filozoficzno-kulturoznawczym znaczne uznanie.
Jednak prezentowana przez Waldenfelsa problematyka obcości jest już u nas znana zaczątkowo. W 1992 roku nakładem Oficyny Naukowej ukazała się książka (w przekładzie Janusza Sidorka) Topografia obcego. Studia z fenomenologii obcego.
Wykorzystuje się ją u nas w akademickich dyskusjach i w dydaktyce w dziedzinach filozofii, kulturoznawstwa, antropologii oraz w różnych dyskursach transdyscyplinarnych. Problematyka, jaką podejmuje Waldenfels, interesuje nadto – oprócz żywo ją dyskutującego środowiska fenomenologów - także reprezentantów innych dyscyplin humanistycznych, o czym zaświadcza wielka recepcja tej pierwszej (i jak dotąd - jedynej) przystępnej po polsku książki tego autora.
Książka Podstawowe motywy fenomenologii obcego (wydana w 2006 roku przez wydawnictwo Suhrkamp) stanowi zwartą i przejrzysta syntezę dokonań Waldenfelsa z ostatnich lat: od ujęcia człowieka jako istoty granicznej poprzez analizę doświadczenia cielesnego po problematykę rozwijaną pod hasłem interkulturowości.
Wydanie najnowszej książki Waldenfelsa stanowi syntezę jego refleksji zainicjowanej Topografią obcego. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
