Trzeci tom cyklu o losach przyszłego cesarza Rzymu.
Rzym, lata czterdzieste I w. Wespazjan wraca do Rzymu z nadzieją, że wraz ze śmiercią cesarza Tyberiusza skończy się szaleńcze rozpasanie i cesarstwo podźwignie się z kryzysu. Tymczasem kolejny władca, Kaligula, na jego oczach przeistacza się w szaleńca. Jednak ekstrawaganckie projekty budowlane, niekończące się igrzyska, ostentacyjność kazirodczego związku z siostrą Druzyllą są niczym w porównaniu z najistotniej szalonym pomysłem Kaliguli: zamierza przerzucić most poprzez Zatokę Neapolitańską i przejechać nim w zbroi Aleksandra znacznego. I właśnie Wespazjan ma się udać do Aleksandrii, by… dokonać kradzieży tego legendarnego pancerza. Inteligentna intryga, wartka, błyskotliwie prowadzona akcja, plastycznie i nienachalnie oddane realia Rzymu w czasach pryncypatu, potężną kreską zarysowane główne postaci – prócz tytułowego bohatera na dodatek jego ochroniarza Magnusa, cesarza Kaliguli, lecz też Szawła/Pawła, Heroda Agryppy i wielu innych - to atuty pisarstwa Fabbriego, do których Autor przyzwyczaił Czytelnika już w pierwszych tomach cyklu – „Wespazjan. Trybun Rzymu" i „Wespazjan. Kat Rzymu".
