Barbara GIZA
Piotr ZWIERZCHOWSKI
redakcja naukowa
tom 4 linii Polscy Krytycy Filmowi
Maria Kornatowska idealnie czuła ducha czasu, wychwytywała zmiany społeczne i obyczajowe, świetnie orientowała się we współczesnym życiu artystycznym,w głównej mierze wierzyła w kino, w jego magię i sztukę obrazu. Szukała w nim niejednoznaczności, nieoczywistości, tego, co ukryte. O niektórych filmach opowiadała, odsłaniała ich znaczenia, wychwytywała konteksty, formujeła ich sensy, te najważniejsze (jak Federica Felliniego i Wojciecha Jerzego Hasa, jej dwóch sporych filmowych miłości) były dla niej towarzyszami podróży w wędrówce poprzez kulturę, obraz i tajemnicę. Skupiamy się zaledwie na kilku tematach, motywach przewodnich jej twórczości, które jednak pozwalają pokazać wnikliwość interpretacyjną, zanurzenie w kulturze, kunszt pisarski, nie tylko krytycznofilmową osobowość. Maria Kornatowska oferowała czytelnikowi styl i nieoczywistość spojrzenia. Bezbłędnie odczytywała światy kulturowych znaczeń, także je budujeła. Miała wszystkie te cechy, które powodują, że krytyk staje się autorem, kimś, kto kreuje świat równie jak artysta.
Kolejne tomy linii dotyczyć będą innych ważnych dla polskiej krytyki filmowej postaci, m.in. Jerzego Płażewskiego, Bolesława Michałka, Krzysztofa Teodora Toeplitza, Zygmunta Kałużyńskiego. Zamiarem redaktorów jest naszkicowanie obrazu krytyki, a także zrekonstruowanie roli, jaką niegdyś odgrywała. Być może okaże się to {pomocn|przydatn)e dla podjęcia dyskusji o specyfice, funkcji, a nawet zasadności istnienia krytyki filmowej w dzisiejszej rzeczywistości.
W tomie publikują:
Barbara Giza, Alicja Helman, Annette Insdorf, Karol Jachymek, Małgorzata Jakubowska, Katarzyna Mąka-Malatyńska, Anna Osmólska-Mętrak, Agnieszka Polanowska, Małgorzata Radkiewicz, Grażyna Stachówna, Monika Talarczyk, Piotr Zwierzchowski.
Piotr ZWIERZCHOWSKI
redakcja naukowa
tom 4 linii Polscy Krytycy Filmowi
Maria Kornatowska idealnie czuła ducha czasu, wychwytywała zmiany społeczne i obyczajowe, świetnie orientowała się we współczesnym życiu artystycznym,w głównej mierze wierzyła w kino, w jego magię i sztukę obrazu. Szukała w nim niejednoznaczności, nieoczywistości, tego, co ukryte. O niektórych filmach opowiadała, odsłaniała ich znaczenia, wychwytywała konteksty, formujeła ich sensy, te najważniejsze (jak Federica Felliniego i Wojciecha Jerzego Hasa, jej dwóch sporych filmowych miłości) były dla niej towarzyszami podróży w wędrówce poprzez kulturę, obraz i tajemnicę. Skupiamy się zaledwie na kilku tematach, motywach przewodnich jej twórczości, które jednak pozwalają pokazać wnikliwość interpretacyjną, zanurzenie w kulturze, kunszt pisarski, nie tylko krytycznofilmową osobowość. Maria Kornatowska oferowała czytelnikowi styl i nieoczywistość spojrzenia. Bezbłędnie odczytywała światy kulturowych znaczeń, także je budujeła. Miała wszystkie te cechy, które powodują, że krytyk staje się autorem, kimś, kto kreuje świat równie jak artysta.
Kolejne tomy linii dotyczyć będą innych ważnych dla polskiej krytyki filmowej postaci, m.in. Jerzego Płażewskiego, Bolesława Michałka, Krzysztofa Teodora Toeplitza, Zygmunta Kałużyńskiego. Zamiarem redaktorów jest naszkicowanie obrazu krytyki, a także zrekonstruowanie roli, jaką niegdyś odgrywała. Być może okaże się to {pomocn|przydatn)e dla podjęcia dyskusji o specyfice, funkcji, a nawet zasadności istnienia krytyki filmowej w dzisiejszej rzeczywistości.
W tomie publikują:
Barbara Giza, Alicja Helman, Annette Insdorf, Karol Jachymek, Małgorzata Jakubowska, Katarzyna Mąka-Malatyńska, Anna Osmólska-Mętrak, Agnieszka Polanowska, Małgorzata Radkiewicz, Grażyna Stachówna, Monika Talarczyk, Piotr Zwierzchowski.
