Współczesne przedsiębiorstwa znalazły się w sytuacji, w której zdolność dynamicznej adaptacji do zmieniających się warunków rynkowych jest kluczowym czynnikiem przewagi konkurencyjnej. Oznacza to, iż wszyscy pracownicy przedsiębiorstw odpowiedzialni i zaangażowani w procesy muszą być wyposażeni w odpowiednie narzędzia, umożliwiające im prędkie i przystępne podejmowanie produktywnych działań doskonalących we wszystkich obszarach tworzenia wartości dla klienta. W przedsiębiorstwach produkcyjnych doskonalenie procesów (Process Improvement), rozumiane jako rozszerzanie zdolności procesów do spełniania wymagań, jest realizowane w postaci dwóch strategii: działań ekstensywnych, a także intensywnych.
Podstawą realizacji strategii działań intensywnych (small-step ongoing improvement activities) jest efektywne używanie posiadanych zasobów, ze szczególnym uwzględnieniem zasobów informacyjnych. W zarządzaniu jakością, obejmującym wspomnianą funkcję doskonalenia, do pozyskiwania, a także przetwarzania informacji i danych wykorzystuje się instrumenty określane tradycyjnie narzędziami jakości (NJ). Dzięki nim dostarcza się decydentom adekwatnie przetworzone informacje, konieczne do podejmowania działań: korekcyjnych, korygujących, uniemożliwiawczych, wreszcie – doskonalących w procesach produkcyjnych.
użycie tych instrumentów w warunkach praktyki przedsiębiorstw produkcyjnych jest jednak ograniczone ze względu na ich różnorodność i dostatek, wynikającą pomiędzy innymi z przenikania się zróżnicowanych, współczesnych koncepcji zarządzania przedsiębiorstwami (TQM, Six Sigma, LM). Opracowanie ułatwionego sposobu dostępu do koniecznych w informacji warunkach organizacyjno-produkcyjnych narzędzi jakości stało się przesłanką napisania dysertacji.
Za podstawowe cele przeprowadzonych badań szanowano: 1) opracowanie systematyki narzędzi doskonalenia procesów produkcyjnych, poprzedzonej przeglądem osiągnięć naukowej organizacji i zarządzania, ze szczególnym uwzględnieniem klasyfikowania technik organizatorskich i kierowniczych – w tym metod badania i organizowania pracy; 2) zgromadzenie informacji, pozwalających w praktyce na ułatwiony dostęp do właściwych narzędzi i metod zarządzania jakością, będących uzupełnieniem wiedzy skategoryzowanej w literaturze przedmiotu; 3) opracowanie nowej metody doboru i wykorzystywania narzędzi i metod zarządzania jakością w warunkach praktyki produkcyjnej wraz z implementacją programową metody. Osiągnięcie postawionych celów wymagało studiów literaturowych, badań sondażowych w przedsiębiorstwach (klasą rozpatrywanych w dysertacji organizacji są przedsiębiorstwa produkcyjne) i zaprojektowania rozwiązania informatycznego, umożliwiającego w praktyce przemysłowej nieskomplikowany i prędki dostęp do instrumentów zarządzania jakością.
Dysertacja składa się z sześciu rozdziałów, w których przedstawiono sposoby realizacji postawionych w pracy celów i zweryfikowano postawione tezy naukowe. W rozdziale pierwszym, stanowiącym wprowadzenie, zwrócono uwagę na rolę i znaczenie danych i zasobów wiedzy w procesach uczenia się organizacji, ukierunkowanych na doskonalenie organizacji, a także jej procesów. W rozdziale drugim przedstawiono historię rozwoju myśli naukowej w dziedzinie organizacji i zarządzania ze szczególnym uwzględnieniem technik organizatorskich i kierowniczych, w tym – metod badania i organizacji pracy produkcyjnej. W rozdziale trzecim podzielono logicznie narzędzia doskonalenia procesów produkcyjnych, co umożliwiło włączanie do opracowanej systematyki instrumentów innych koncepcji zarządzania. W rozdziale czwartym przedstawiono przebieg, a także wyniki badania sondażowego, przeprowadzonego na reprezentatywnej próbie przedsiębiorstw produkcyjnych, nt. Stopnia znajomości, obszarów oraz przydatności szerokiego spektrum narzędzi, a także metod zarządzania jakością; skategoryzowana w ten sposób wiedza została wprowadzona do systemu informatycznego klasy SWD. W rozdziale piątym dysertacji opisano autorską metodę wzorca kryteriów, a także jej implementację programową w postaci komputerowego systemu wspomagania decyzji w zakresie doboru, a także używania narzędzi i metod zarządzania jakością – z przeznaczeniem do użycia w warunkach przemysłowych. W części prac związanych z tworzeniem oprogramowania sięgnięto po rozwiązania z obszaru inżynierii oprogramowania. Podsumowanie rozważań teoretycznych i badań empirycznych zawarto w zakończeniu pracy (rozdział szósty) w formie wniosków; posiadają one charakter uogólnień i odnoszą się do przyjętych hipotez badawczych.
Podstawą realizacji strategii działań intensywnych (small-step ongoing improvement activities) jest efektywne używanie posiadanych zasobów, ze szczególnym uwzględnieniem zasobów informacyjnych. W zarządzaniu jakością, obejmującym wspomnianą funkcję doskonalenia, do pozyskiwania, a także przetwarzania informacji i danych wykorzystuje się instrumenty określane tradycyjnie narzędziami jakości (NJ). Dzięki nim dostarcza się decydentom adekwatnie przetworzone informacje, konieczne do podejmowania działań: korekcyjnych, korygujących, uniemożliwiawczych, wreszcie – doskonalących w procesach produkcyjnych.
użycie tych instrumentów w warunkach praktyki przedsiębiorstw produkcyjnych jest jednak ograniczone ze względu na ich różnorodność i dostatek, wynikającą pomiędzy innymi z przenikania się zróżnicowanych, współczesnych koncepcji zarządzania przedsiębiorstwami (TQM, Six Sigma, LM). Opracowanie ułatwionego sposobu dostępu do koniecznych w informacji warunkach organizacyjno-produkcyjnych narzędzi jakości stało się przesłanką napisania dysertacji.
Za podstawowe cele przeprowadzonych badań szanowano: 1) opracowanie systematyki narzędzi doskonalenia procesów produkcyjnych, poprzedzonej przeglądem osiągnięć naukowej organizacji i zarządzania, ze szczególnym uwzględnieniem klasyfikowania technik organizatorskich i kierowniczych – w tym metod badania i organizowania pracy; 2) zgromadzenie informacji, pozwalających w praktyce na ułatwiony dostęp do właściwych narzędzi i metod zarządzania jakością, będących uzupełnieniem wiedzy skategoryzowanej w literaturze przedmiotu; 3) opracowanie nowej metody doboru i wykorzystywania narzędzi i metod zarządzania jakością w warunkach praktyki produkcyjnej wraz z implementacją programową metody. Osiągnięcie postawionych celów wymagało studiów literaturowych, badań sondażowych w przedsiębiorstwach (klasą rozpatrywanych w dysertacji organizacji są przedsiębiorstwa produkcyjne) i zaprojektowania rozwiązania informatycznego, umożliwiającego w praktyce przemysłowej nieskomplikowany i prędki dostęp do instrumentów zarządzania jakością.
Dysertacja składa się z sześciu rozdziałów, w których przedstawiono sposoby realizacji postawionych w pracy celów i zweryfikowano postawione tezy naukowe. W rozdziale pierwszym, stanowiącym wprowadzenie, zwrócono uwagę na rolę i znaczenie danych i zasobów wiedzy w procesach uczenia się organizacji, ukierunkowanych na doskonalenie organizacji, a także jej procesów. W rozdziale drugim przedstawiono historię rozwoju myśli naukowej w dziedzinie organizacji i zarządzania ze szczególnym uwzględnieniem technik organizatorskich i kierowniczych, w tym – metod badania i organizacji pracy produkcyjnej. W rozdziale trzecim podzielono logicznie narzędzia doskonalenia procesów produkcyjnych, co umożliwiło włączanie do opracowanej systematyki instrumentów innych koncepcji zarządzania. W rozdziale czwartym przedstawiono przebieg, a także wyniki badania sondażowego, przeprowadzonego na reprezentatywnej próbie przedsiębiorstw produkcyjnych, nt. Stopnia znajomości, obszarów oraz przydatności szerokiego spektrum narzędzi, a także metod zarządzania jakością; skategoryzowana w ten sposób wiedza została wprowadzona do systemu informatycznego klasy SWD. W rozdziale piątym dysertacji opisano autorską metodę wzorca kryteriów, a także jej implementację programową w postaci komputerowego systemu wspomagania decyzji w zakresie doboru, a także używania narzędzi i metod zarządzania jakością – z przeznaczeniem do użycia w warunkach przemysłowych. W części prac związanych z tworzeniem oprogramowania sięgnięto po rozwiązania z obszaru inżynierii oprogramowania. Podsumowanie rozważań teoretycznych i badań empirycznych zawarto w zakończeniu pracy (rozdział szósty) w formie wniosków; posiadają one charakter uogólnień i odnoszą się do przyjętych hipotez badawczych.
