Monografia "Szkice o przekładzie literackim. Literatura rodem z Quebecu w Polsce" jest pierwszym opracowaniem posiadającym na celu opis istniejących przekładów literatury quebeckiej w języku polskim.
Badaczka łączy perspektywę historycznoliteracką oraz przekładoznawczą: przybliża zatem rodzimemu odbiorcy kontekst i problematykę analizowanych dzieł, pokazując wybrany korpus badawczy poprzez pryzmat solidnych ram teoretycznych, które wydają się najistotniej stosowne do opisu najmocniej reprezentatywnych zjawisk i problemów tłumaczeniowych.
Autorka zastanawia się kolejno nad kwestią wyboru dzieł do przekładu i decyzjami wydawców i znamionuje parateksty charakteryzujące przełożone na język polski quebeckie powieści. Opisuje szerzej jedyną istniejącą do tej pory linię przekładową, czyli powstałe w odstępie niemal stu lat dwa tłumaczenia należącej do kanonu literackiego powieści "Maria Chapdelaine" Louisa Hémona.
Na podstawie przekładów czterech ważnych dla rozwoju powieści w Quebecu dzieł: "Agaguka" Yves’a Thériaulta, "Une saison dans la vie d’Emmanuel" Marie-Claire Blais, "Kamouraski" Anne Hébert i "La fille qui aimait trop les allumettes" Gaétana Soucy’ego przedstawia rolę tłumacza i nieodzownej w jego działalności inwencji.
Przybliża ponadto polskiemu czytelnikowi zjawisko literatury neoquebeckiej (fr. "écritures migrantes"), czyli stworzonej poprzez autorów urodzonych poza Quebekiem, badając kolejno możliwości przekładu przesyconej wielością kodów kulturowych prozy pochodzącego z Haiti Dany’ego Laferrière’a i tekstów mającej polskie korzenie Régine Robin.
Odrębny rozdział traktuje o specyfice twórczości najważniejszego dla rozwoju quebeckiego teatru dramatopisarza, Michela Tremblaya,, a także o niepośledniej roli, jaką we wszelkich jego utworach, także prozatorskich, odgrywa joual, czyli socjolekt użytkowany w Montrealu.
Autorka podejmuje w dodatku próbę opisu specyfiki antologii, czyli publikacji charakterystycznej dla przekładowego rynku wydawniczego. Pretekstem do poruszenia tego zagadnienia jest obecność na liście polskich przekładów literatury quebeckiej dwujęzycznej "Antologii poezji Quebeku" (1985), a także "Antologii współczesnej noweli quebeckiej" (2011).
Monografię zamyka refleksja na temat obrazu literatury quebeckiej na podstawie przekładów i tekstów krytycznych publikowanych w czasopismach literackich. Dr hab. Joanna Warmuzińska-Rogóż została uhonorowana nagrodą im.
Pierre'a Savarda w kategorii najlepszej obcojęzycznej książki kanadystycznej. Nagroda Pierre’a Savarda (Pierre Savard Award) jest przyznawana każdego roku przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Badań Kanadyjskich (ICCS/CIEC) dla monografii naukowych, które w szczególny sposób przyczyniają się do promocji Kanady.
