Epistolografia Burckhardta odsłania mniej znane oblicze znacznego uczonego - wnikliwego obserwatora rzeczywistości politycznej i konwencjonalnego krytyka,,wynaturzeń" kultury świata innowacyjnego, człowieka o wyraźnie konserwatywnych poglądach polityczno-społecznych.
Pozwala wejrzeć w jego trudną i niejednoznaczną osobowość - humanisty i uczonego, wyczulonego w równym stopniu na formalne i tematyczne aspekty oraz funkcje sztuki dawnej, jak i na współczesną sobie poezję czy muzykę.
Stanowi specyficzny dokument atmosfery intelektualnej i politycznej kilku dekad XIX stulecia, w której Burckhardt kształtował swoje poglądy na historię i jej znaczenie w świecie innowacyjnego kryzysu.
Prezentowany tom jest unikatowym uzupełnieniem,,Wykładów o sztuce" (WUW, 2016), wzbogacając je o niezwykły rys formowania się osobowości uczonego od wczesnych lat studenckich po ostatni etap życia.
Jacob Burckhardt (1818-1897), jeden z największych historyków sztuki i kultury XIX wieku, poprzez całe życie prowadził bogatą korespondencję. Dziś pamiętany przede wszystkim jako autor,,Kultury Odrodzenia we Włoszech" i,,Griechische Kulturgeschichte", w swych listach zawarł fascynujący obraz epoki, w której przyszło mu żyć.
W drugiej połowie XX wieku, typowo dzięki pracom prof. Jana Białostockiego, powstała w Uniwersytecie Warszawskim tradycja udostępniania w języku polskim klasycznych tekstów o sztuce, pióra wielkich artystów, myślicieli, pisarzy i krytyków.
Niniejsza linia - pokazująca dzieła, których większości dotychczas nie przetłumaczono, o niepodważalnym znaczeniu dla nauk o sztuce i historii kultury, mądre, ciekawe literacko, atrakcyjne - stanowi kontynuację tej tradycji.
