Po przedwojennym czasie,,romantycznych olimpiad" powojenne stadiony i areny olimpijskie były coraz częściej miejscem rywalizacji nie tylko sportowej. Areny igrzysk zaczęły służyć także jako przestrzeń do manifestacji konfliktów społecznych i politycznych, zwłaszcza w związku z odzyskiwaniem wolności poprzez dawne państwa kolonialne, powstaniem Izraela, przejawami rasizmu i - oczywiście -,,zimną wojną".
Poza aspektem sportowym i społeczno-politycznym na zarys i charakter olimpiad tamtego czasu wpływał także aspekt techniczny. Na większości tych zawodów największe znaczenie miała już telewizja, choć i radio, i prasa dzielnie broniły swojego terytorium.
Oddajemy w ręce Czytelników drugi tom trylogii olimpijskiej, w którym badacze z różnorodnych ośrodków akademickich i specjaliści w różnorodnych dziedzinach łączą się w refleksji nad medialnym fenomenem igrzysk olimpijskich, udowadniając, iż starożytna idea widowiska sportowego wskrzeszona przez barona Pierre'a de Coubertina fascynuje nieprzerwanie od ponad stu lat, a emocje związane z rywalizacją pozostają żywe, także dzięki przekazom medialnym.
