Teoria trzech postaw autobiograficznych wyrosła ze studiów nad pograniczem powieści i prozy niefikcjonalnej. W postawie świadectwa autor prezentuje siebie w sposób epicki na tle środowiska. W wyznaniu skupia się jak w liryce na życiu wewnętrznym.
W postawie trzeciej jak w dramacie wciąga czytelnika w dialog, grę, wyzywa na pojedynek. Uniwersalny charakter trzech postaw wynika z ugruntowania w trzech funkcjach mowy opisanych przez Karla Bhlera, znanych już antycznym podręcznikom retoryki, które rozróżniają demonstrujenie rzeczywistości, wyrażanie nadawcy i apelowanie do odbiorcy.
Wszystkie postawy są za każdym razem obecne w tekstach autobiograficznych, z zasady jednak dominuje jedna, decydując o charakterze utworu. Część pierwsza książki przedstawia teorię. Druga dotyczy obszaru, w którym przeważa wyznanie.
Te niedoceniane wcześniej utwory zasługują na nazwę autobiografii duchowej. Trzecia część odnosi się do ważnej w polskiej tradycji postawy świadka. Masowe migracje wieku XX spowodowały powstawanie świadectw wpisywanych w mocne autobiograficzne miejsca.
Postawa świadka bywała także odnoszona do dylematów moralnych historii ujmowanych jako wyzwanie wobec czytelnika. O tym mowa jest w części czwartej. Wszystkie teksty autobiograficzne można wpisać w trójkąt trzech postaw, ale nie każda interpretacja literatury dokumentu osobistego musi się do nich odnosić.
Poza nimi funkcjonują inne możliwości, przedstawione w części piątej. Zwłaszcza rozdział ostatni, napisany po latach, zamieszczam w poczuciu, iż otwiera się na inne rejony. Trójkąt trzyma się potężnie (jak mam nadzieję), ale praca nad problematyką autobiografii pozostaje dziełem w toku.
Tytuł Autobiograficzny trójkąt Autor Małgorzata Czermińska Wydawnictwo Universitas EAN 9788324236084 ISBN 9788324236084 Kategoria Literatura, Kultura liczba stron 418 Format 13,5x20,5 cm Rok wydania 2020 Oprawa broszurowa
